Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Θύμηση-Αφύπνιση

Τιμή στην Ελληνίδα-πάντα πρωτοπόρος στους αγώνες χτες και σήμερα.
Κι οι μάνες τα κοφτά γκρεμνά σαν παναγιές τ΄ανέβαιναν
.........................................................................
και τις αεροτραμπάλιζε ο άνεμος φορτωμένες
......................................................................
μ΄αυτές αντροπατώντας,ψηλά,πέτρα την πέτρα.....
(Οι γυναίκες της Πίνδου-Νικηφόρος Βρεττάκος)
Ο Χ Ι στη λήθη...

...πάντα να θυμόμαστε:


ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΜΟΥ στα βουνά
και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους
και πάνω τους η μνήμη καίει
άκαυτη βάτος.
Μνήμη του λαού μου σε λένε Πίνδο......
.........................................................
Ήρθαν
ντυμένοι "φίλοι"
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας.
Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.
..................................................................
τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.
Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε
παρά μόνο σίδερο και φωτιά.
......................................................
Ήρθαν
................................
Και τη σάρκα μου στα δύο μοιράζοντας
...........................................
Και την ηχώ σταλμένη από τα περασμένα
όλοι ακούσαμε και γνωρίσαμε.
................................................
Για μας,για μας το ματωμένο σίδερο
κι η τριπλά εργασμένη προδοσία.
..........................................
Αδελφοί μας εγέλασαν!
............................................
....ο πάντοτε αφανής δικός μας Ιούδας!
.............................................
Μηχανές αέρος τον απάγουνε
.....................................................
στα Ηλύσια μέσα και στους Λευκούς Οίκους τον αποθέτουνε...
...........................................................
Αλλά πόρος κανείς για να περάσει ο ήλιος τη φήμη του στο μέλλον.
Και ημέρα Κρίσεως καμιά,επειδή
εμείς αδελφοί,εμείς η μέρα της Κρίσεως....
...................................................
Των φονιάδων το αίμα με φως
ξεπληρώνω
...........................................
Κι η αχτίδα του ήλιου γίνηκεν,ιδέστε
ο μίτος του Θανάτου!
(επιλεγμένα αποσπάσματα από το Άξιον Εστί,Τα Πάθη-Οδυσσέας Ελύτης)


ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ
Δε νοιάζομαι
Γιατί με ζώνει
Η καταχνιά
Αφού οι βουνοκορφές
Είναι και θα ΄ναι πάντα
ΕΚΕΙ!

ΕΛΠΙΔΑ
........................
Αλλά η ρίζα εκεί αποκάτω
Μεγαλώνει
Και δυναμώνει,δυναμώνει,δυναμώνει.
(Κάρλος Κορτέζ)

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Κρέμα προσώπου με βούτυρο καριτέ

Μια κρεμούλα για το πρόσωπο,λίγο πιο ενισχυμένη για τις κρύες ημέρες του χειμώνα και καθόλου λιπαρή.
Αυτή τη φορά την έφτιαξα με emulsifier αντί για κερί μέλισσας και μολονότι περιέχει ελαιόλαδο,δεν είναι καθόλου λιπαρή.

Η ΣΥΝΤΑΓΗ
____________________

10 ml ελαιόλαδο,
5 ml καστορέλαιο,
3 ml έλαιο jojoba,
6 ml shea butter(βούτυρο καριτέ)*,
8 ml emulsifier,
2 blister(καψουλίτσες) βιταμίνη Ε,

5 ml γλυκερίνη,
5 ml τζελ αλόης,
55m ml δυνατό έγχυμα με πράσινο τσάι,χαμομήλι,τζίντζερ,

αιθέρια έλαια:
5 σταγ. γεράνι,
5 σταγ. γιασεμί,
5 σταγ. τριαντάφυλλο,
5 σταγ. αγιόκλημα

Σε μπεν μαρί ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο,,το καστορέλαιο,το καριτέ και το emulsifier.To λάδι jojoba το προσθέτουμε,όταν το βγάλουμε από το μπεν μαρί,όπως και τη βιταμίνη.
Επειδή το έγχυμα βοτάνων,το είχα φτιάξει αρκετές ώρες πριν,για να γίνει πολύ δυνατό,το ζέστανα ελαφρά στο μπεν μαρί .Τα λάδια και το έγχυμα πρέπει να έχουν την ίδια θερμοκρασία,προσωπικά δεν έχω θερμόμετρο απλά εμπειρικά αρχίζω να τα αναμιγνύω.
Ρίχνουμε σιγά σιγά το έγχυμα στα λάδια ανακατεύοντας συνεχώς.Συνεχίζουμε το ανακάτεμα ή με μικρό μιξεράκι ή αν δεν έχετε με κουταλάκι.΄Οταν κρυώσει λίγο προσθέτουμε τα αιθέρια έλαια,συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι να κρυώσει αρκετά.Βάζουμε σε βαζάκι και το κλείνουμε,όταν η κρέμα κρυώσει εντελώς.

--------------------------------------------------------------------


Πριν λίγες μέρες έφτιαξα και μια κηραλοιφή για τα σκασμένα χειλάκια του μικρούλη μας.Είναι προτιμότερη από τα διάφορα χημικά σκευάσματα,επίσης είναι τέλεια για μικροεγκαύματα.

7 κ. σ. ελαιόλαδο,
1 κ. σ. τριμμένο κερί μέλισσας,
2 κάψουλες βιταμίνη Ε,
3 στ αιθέριο χαμομήλι,


Αυτή η κρέμα δεν περιέχει καθόλου έγχυμα-την φτιάχνουμε με τον ίδιο τρόπο,όπως την προηγούμενη.
Αν έχετε βαλσαμέλαιο,η επουλωτική της δύναμη στα εγκαύματα θα είναι ακόμη καλύτερη.Προσθέστε και αιθέριο λεβάντας.

* Το βούτυρο καριτέ είναι φυσικό προϊόν,παράγεται στην Αφρική από τους καρπούς του δέντρου karite.Είναι πλούσιο σε βιταμίνες A,D,E,F,K,αποτελεσματικό για τα σημάδια γήρανσης,την αφυδάτωση,τις δύσκολες περιβαλλοντικές συνθήκες,τους ερεθισμούς της επιδερμίδας.

Να περάσετε ένα όμορφο Σ/Κ!

update:
___________
Είδα στα σχόλια,ότι με ρωτάτε πού βρίσκουμε τα υλικά.
Τα περισσότερα υπάρχουν στα καταστήματα βιολογικών.Εκεί που έχω βρει μεγάλη ποικιλία είναι το κατάστημα στο Σύνταγμα-δε θυμάμαι καλά την οδό,είναι Νίκης ή Βουλής με κατεύθυνση προς Μητροπόλεως
Το καλοκαίρι παρήγγειλα διαδυκτιακά από το Ορέστης craft center αρκετά υλικά για σαπούνι μεταξύ τους και καριτέ.
Για τις κρέμες έχω αγοράσει βούτυρο καριτέ,βιολογικό πάλι μέσω ίντερνετ από ένα μαγαζάκι στην Καρδίτσα.Έχει αρκετά βιολογικά προϊόντα,λίγο ακριβούτσικα,αλλά πολύ καλή ποιότητα.
Eλπίζω να κάλυψα τις απορίες σας.
______________________

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Γαλάζιο,όπως θάλασσα

Ένα ξύλινο τελάρο-το μάζεψα από τα σκουπίδια-γεμάτο με διάφορα μικροπράγματα,που αγόρασα από μικροπωλητή το καλοκαίρι.Εργαλεία διάφορα-κατσαβίδια,τανάλια,πένσα...,ξύλινα αντικείμενα για ζωγράφισμα,βιδες μικρές,μεγάλες,ό,τι μπορείτε να φανταστείτε.Περιμένουν τώρα,να τα αξιοποιήσω.

Το έβαψα,ζωγράφισα,τι άλλο,βαρκούλες και κόλλησα άμμο,πετρούλες και κοχύλια,όπως είχα δει σε διάφορα σπιτάκια στη blog-ο-γειτονιά.Τα καλοκαίρια θα φιλοξενεί τα χρώματα,τα πινέλα,όλα όσα χρειάζομαι για να ζωγραφίζω.
Η μια πλευρά του και η απέναντι,
οι δυο μικρότερες πλευρές.
Πλαστικές,άχαρες γλάστρες ζωγραφίστηκαν με παρόμοιο,θαλασσινό θέμα,όπου φύτεψα λουλουδάκια και
ένα μικρό, πήλινο μπολάκι από παραδοσιακό γιαούρτι συμπλήρωσε τις γαλάζιες νότες.

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Γυαλόξυλα,τούλι,ύφασμα και powertex

Δυο ξύλα που βρήκα στην παραλία ενώθηκαν με ξυλόκολλα,βάφτηκαν με μεταλλικά ακρυλικά και πάνω τους έφτιαξα αυτή την κοπελιά με τα λουλούδια.
Ο βασικός σκελετός έγινε με σύρμα,γύρω του τύλιξα αλουμινόχαρτο και στη συνέχεια πάλι τύλιγμα με γάζα εμποτισμένη σε powertex.Πριν στεγνώσει την έβαλα πάνω στο ξύλο να κολλήσει και την επόμενη συνέχισα με το ντύσιμο.
Το powertex σκληραίνει τα υφάσματα και λειτουργεί όπως η κόλλα,αλλά αν δεν έχετε μην στενοχωριέστε,την ίδια δουλειά κάνει και η αραιωμένη ξυλόκολλα-είναι και φτηνότερη.Θυμάστε την κουκλίτσα,που είχα φτιάξει;Ήταν αποκλειστικά με κόλλα,το αποτέλεσμα ίδιο.


Στο κεφάλι μετά απ΄ όλα τα παραπάνω, αφού στέγνωσε,πέρασα gesso-το ίδιο μπορεί να γίνει και με στόκο.Για μαλλιά χρησιμοποίησα κίτρινο σπάγγο σκληραίνοντάς τον με το powertex.Όπου υπάρχει ύφασμα πάντα αυτό το υλικό.
Τα λουλούδια τα έφτιαξα κόβοντας λωρίδες από μια παλιά μαξιλαροθήκη και διαμορφώνοντάς τα τά έβαλα στο ξύλο.
Το φόρεμα είναι από τούλι μπομπονιέρας.
Τα έβαψα όλα με μεταλλικά ακρυλικά για περισσότερη λάμψη.

Την επόμενη φορά θα φωτογραφήσω τη διαδικασία,πάλι ξέχασα.

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Το κουτί


Ένα παλιό,μισοσκουριασμένο κουτί βρήκα στο πατρικό μου.Θυμάμαι...,ήταν ένα από τα πολλά κουτιά με μπισκοτάκια,που πάντα μου έφερνε ο πατέρας μου επιστρέφοντας από τα ταξίδια του.Πάντα συνοδεύονταν από μεγάλα δοχεία αγγλικής μαρμελάδας,από μικρή αγαπούσα ιδιαίτερα τα γλυκά.
Κάτι θα είχε κρατήσει εκεί μέσα η μαμά μου,τίποτα δεν πετούσε-ακολουθώ την ίδια τακτική συσσωρεύοντας διάφορα και κινδυνεύοντας να γίνει το σπίτι αποθήκη.
Γεμάτο καρτ ποστάλ περασμένων δεκαετιών,διάφορα χαρτάκια με σημειώσεις,ένα παλιό ημερολόγιο του ΄53.Ένα προς ένα τα κοίταζα,διάβασα όσα είχαν κάτι γραμμένο,θυμήθηκα...
Κάρτες προς τους γονείς μου από τη δεκαετία του ΄50,
κάρτες για μένα από τη δεκαετία του ΄60,

μια τσαλακωμένη φωτογραφία μου ανάμεσα σε ξαδέλφια,από γυμναστικές επιδείξεις του σχολείου.Μικρή ακόμη με το συνομήλικό μου Αντώνη,είχαμε πάει να δούμε τον αδερφό του Γιάννη.Ο φιόγκος στο κεφάλι,μου θύμισε μια σχετική ανάρτηση τηςΙΖΑΣ ,που είχα στείλει μια άλλη φωτογραφία.


Η γλυκιά Έφη μου έκανε την τιμή και μου χάρισε αυτά τα δυο βραβεία.
Για τον εαυτό μου έχω γράψει σε κάποιες αναρτήσεις , επίσης και στο προφίλ μου.

Αφιερωμένα σε όλες τις φίλες,που μου κρατούν συντροφιά!


Έφη μου σ΄ευχαριστώ πολύ!


UPDATE:

Τα δυο βραβεία μου τα χάρισε και η καλή φίλη,η γλυκιά Μαρία(decoupage addict).
Σ΄ευχαριστώ πολύ!
Και όπως είδα και κάπου αλλού γραμμένο,αυτό το γλυκούλι ροζουλί,πάντα το χάζευα σε άλλα σπιτάκια.Τώρα στολίζει και το δικό μου.

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Ταξιδάκι συνέχεια

Αφήσαμε το Ναύπλιο και στην Κόρινθο πήραμε το δρόμο προς Πάτρα.Μεγάλη ταλαιπωρία η διαδρομή,εθνική οδό την ονομάζουν,μα με μια λωρίδα μόνο στο μεγαλύτερο μήκος της και το κερασάκι.....πληρώνεις και διόδια για ανύπαρκτο δρόμο.Περάσαμε τη γέφυρα,πρώτη μας φορά,διασχίσαμε την Αιτωλοακαρνανία με μια μικρή στάση για καφεδάκι στην Αμφιλοχία.
Ναι,ίσως το καταλάβατε,τελικός προορισμός η Πρέβεζα,πρώτη φορά κι εδώ,αλλά τώρα εδώ μένει ο εγγονός μας.Μου άρεσε η πόλη,έχει το δικό της χρώμα και λιμάνι γεμάτο με μικρά και μεγαλύτερα σκάφη.Καφεδάκι και ψαράκι και μετά...
περίπατος στα στενά δρομάκια με την αγορά,τα ταβερνάκια,τα παλιά όμορφα σπίτια,
το παλιό ρολόι του Αγίου Χαράλαμπου,
το κάστρο,που σήμερα φιλοξενεί στρατόπεδο.
Δυο μέρες μείναμε μαζί με τα παιδιά και το μικρούλη μας.Μεγάλωσε και τρέχει,δεν τον προλαβαίνεις,θέλει να δει,να ανακαλύψει το κόσμο γύρω του.Μας ξετρέλανε με τα γελάκια και τις σκανδαλιές του.
Η επιστροφή μέσω Ιωαννίνων ,γιατί είναι πιο σύντομη για το σπίτι μας.Έτσι ελπίζαμε,αλλά εκ παραδρομής προσπεράσαμε την έξοδο της Εγνατίας στο Μέτσοβο κι έτσι φτάσαμε ως τα Γρεβενά για να κατεβούμε Καλαμπάκα-Τρίκαλα-Λάρισα και να βρούμε μετά από μεγάλη κούραση την εθνική.
Δεν είχα ξαναδιασχίσει στη ζωή μου τόσα τούνελ-λίγα μέτρα ήλιο και πάλι στοά,ατέλειωτα χιλιόμετρα ήταν ο ορεινός όγκος.Τελευταία φωτογραφία τα Μετέωρα και μετά αποκαμωμένη πήρα έναν υπνάκο.

Το τούνελ της φωτογραφίας είναι από την υποθαλάσσια στο Άκτιο.

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Επιστροφή

Επιστρέψαμε απόψε από το ταξιδάκι μας,σύντομο βέβαια,αλλά με ευχάριστες αναμνήσεις.
Το Ναύπλιο ήταν ο αρχικός προορισμός,πόλη γνωστή ,αφού από τα νιάτα μας το έχουμε επισκεφτεί πολλές φορές.Μάλιστα στα γυμνασιακά μας χρόνια σχεδόν κάθε χρόνο εδώ μας έφερναν ημερήσια εκδρομή.
Αυτή τη φορά παραλείψαμε κάποιους προορισμούς και προτιμήσαμε να...


...περιπλανηθούμε στα πανέμορφα στενά της πόλης,να ζήσουμε την καθημερινότητά της,
να δούμε τις όμορφες γωνιές της.
Η βουλή του απελευθερωμένου ελληνικού κράτους στην πρώτη πρωτεύουσά του.
Το πρώτο ελληνικό γυμνάσιο επί Όθωνος,που σήμερα στεγάζει το δημαρχείο.
Το ξενοδοχείο λίγο έξω από την πόλη,χτισμένο σύμφωνα με την αρχιτεκτονική των παλαιών κτισμάτων της πόλης μάς προσέφερε την ξεκούραση,που χρειαζόμαστε.Τα δωμάτια άνετα ,ενώ πλάι στην πισίνα χαλάρωση με καφεδάκι.

Σε κάθε γωνιά πράσινο και λουλούδια-στην πρώτη ένα μικρό αίθριο με φυτά αρμονικά φυτεμένα στις γωνιές,αλλά και ολόγυρα.Μετά το πρωινό, με το καφεδάκι ανά χείρας φιλοξενούσε τους καπνιστές.Το άρωμα των γιασεμιών μοναδικά μεθυστικό!
Τριγύρω δέντρα πολλά, φοίνικες,λεύκες και φυσικά εσπεριδοειδή,όπως σε κάθε σπιθαμή της αργολικής γης.Αγουρωπά λεμόνια,πορτοκάλια,αλλά και μερικά ώριμα κρέμονταν από τα κλαδιά.

Δεν τελείωσε ακόμη,το ταξίδι συνεχίστηκε.....