Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Kαλή χρονιά!




ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΠΟΛΛΗ ΑΓΑΠΗ!!!

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Χριστουγεννιάτικες καρτούλες

 ακουαρέλα και τέμπερα

Μια εβδομάδα και κάτι για τα Χριστούγεννα και οι προετοιμασίες εντείνονται σε όλα τα σπίτια.
Το δεντράκι και το σπίτι στολίστηκε ήδη από τις αρχές του μήνα και αυτή θα είναι η εβδομάδα των γλυκών.
Προχθές ένα ταξιδάκι στη Χαλκίδα για τα δώρα της γιορτής,που περιμένουν τα παιδιά κάτω από το δέντρο.Όπως καταλαβαίνετε τα περισσότερα για τον εγγονό,που ήθελε παιχνίδια ουαουυυ=μεγάλα και ο παππούς έσπευσε να διαλέξει.
Τελευταίες ζωγραφιές πριν αφήσω τα πινέλα μου, μερικές καρτούλες,ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση της Μαριέλας


ακουαρέλα και τέμπερα

watercolor soft pastels και τέμπερα

ακουαρέλα,τέμπερα,ακρυλικά

watercolor soft pastels

 Ένα καδράκι με χριστουγεννιάτικο θέμα,τα φλοφερά αλεξανδρινά,για να στολίσει το σπίτι.

στόκος,ακρυλικά


Καλές γιορτές να έχουμε, φίλες μου,προπάντων υγεία,αγάπη και ας ελπίσουμε ότι όλες οι δυσκολίες θα ξεπεραστούν!

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Καρτούλες(;)-στολίδια για το δέντρο



 Για καρτούλες ξεκίνησαν,στολιδάκια για το χριστουγεννιάτικο δέντρο κατέληξαν.
Η λινάτσα-το σακί δλδ-ήταν μεγάλο και αφού υπήρχε,είπα να κάνω και κάτι άλλο-έχει περισσέψει ακόμη πολύυυ,σε κάτι άλλο θα χρησιμεύσει.







Πρώτα απ΄όλα με μολυβάκι σχημάτισα τα μεγέθη και στη συνέχεια πέρασα με powertex,για να σκληρύνουν.


Αφού στέγνωσαν όλο το βράδυ,τα έκοψα μερικά εκατοστά μεγαλύτερα και στη συνέχεια τα ξέφτισα.


Σειρά είχαν τα πινέλα,τα ακρυλικά χρώματα για το ζωγράφισμα.



Τα τελείωσα με λίγη πατίνα,τους έβαλα φιογκάκια και με χρυσή κλωστή-είχε ξεμείνει από την εποχή,που προσπαθούσα να κεντήσω-έφτιαξα μια θηλίτσα,για να τα κρεμάσω.


Αρχικά σκέφτηκα να τα βάλω στο κυπαρισσάκι του μπαλκονιού,που φέτος μεγάλωσε και στολίστηκε με φωτάκια,αλλά ο αέρας δε θα τα άφηνε στη θέση τους.Σκέφτηκα να τα στερεώσω με μικρά μανταλάκια,αλλά τα κλαδάκια είναι τρυφερά και θα τραυματίζονταν.
Για τις ανάγκες της φωτογραφίας τα έβαλα προς στιγμή στο κυπαρισσάκι και μετά κάποια κρέμασα στο δέντρο μου και τα πιο μεγάλα στο τζάκι.


Αυτή είναι η συμμετοχή μου στο stars and icicles

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Μάμουλα





Τα Μάμουλα ή Καλλιθέα  είναι το χωριό του άντρα μου και αποτελεί δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Ερέτριας.
Με την απογραφή του 2011 απαριθμεί 450 κατοίκους.Απέχει από τη Χαλκίδα 35 χλμ και από την Αμάρυνθο-το δικό μου χωριό-μόλις 5 χλμ.

Μέχρι το 1954 ονομαζόταν Κάτω Μάμουλα,ονομασία που  είχε τις αρχές της στα χρόνια της τουρκοκρατίας  από τον τούρκο αγά  Μαμουλά,του οποίου η περιοχή αποτελούσε τσιφλίκι.
Η σημερινή ονομασία του χωριού προήλθε από την καλή θέα που έχει το μισό τμήμα προς την πεδιάδα της Αμαρύνθου και  φθάνει μέχρι τη θάλασσα.


Το χωριό χωρίζεται στα δυο από τον Σαρανταπόταμο,που σήμερα δεν έχει νερό,παρά μόνο μετά από δυνατές βροχοπτώσεις.
Το μισό εκτείνεται σε ίσιο έδαφος,ενώ το άλλο μισό σε λόφους και είναι το καλύτερο μέρος του λόγω της θέας.
Σε αυτό το τμήμα βρίσκεται και το πατρικό του άντρα μου ,χτισμένο σε λόφο με υπέροχη θέα-στην κάτω  φωτογραφία  διακρίνεται προς τα δεξιά-εκεί που βλέπουμε το μεγάλο δέντρο(ευκάλυπτος) στο ψηλότερο σημείο.



Τα παιδιά του χωριού έφτιαξαν μια σελίδα στο fb (live your myth in Mamoula) απ΄όπου πήρα και τις φωτογραφίες.



Απ΄αυτές λοιπόν έφτιαξα δυο ακουαρέλες,τη μια μάλιστα την ανέβασε η κόρη μου στη σελίδα τους.



Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Παράθυρο με θέα

Φωτεινό σημείο στο σκοτάδι της κάμαρης το ανοιχτό παράθυρο.


Στην άκρη καθισμένη θωρείς δάση και νερά,


καθρεφτίζουν τη ζωή,τα όνειρά σου.



Ανάγλυφος πίνακας μικρών διαστάσεων με στόκο,ακρυλικά και πατίνα.

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Χριστούγεννα με τον κοκκινολαίμη





Ο κοκκινολαίμης,καλογιάννος,κουμπογιάννος,robin-επιστημονική ονομασία erithacus rubecula- είναι μικρό,στρουθιόμορφο πουλάκι και ανήκει στην οιγογένεια των τσιχλών.Μόλις 14 εκ. μαζί με την ουρά του κι όμως είναι από τα δημοφιλέστερα  πουλιά της ευρωπαϊκής και της ελληνικής φύσης.


Είναι γκριζοκαφετί με ένα μεγάλο πορτοκαλοκόκκινο σημάδι στο λαιμό και στο πρόσωπο και δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ αρσενικού και θηλυκού.
Αποκαλείται και αηδόνι του χειμώνα.


Στη χώρα μας τον συναντάμε όλο το χρόνο.Το χειμώνα σε μέρη με χαμηλό υψόμετρο ακόμη σε αυλές και κήπους ,όταν χιονίζει.Το καλοκαίρι  ανεβαίνει σε ψηλότερα μέρη.
Κάθε φορά που χιονίζει εμφανίζεται ο κοκκινολαίμης στην αυλή μας  κι αυτό που μπορούμε να του προσφέρουμε είναι λίγα ψιχουλάκια ή σποράκια.Καχύποπτο το πουλάκι  αναμένει να φύγουμε,για να τα γευτεί.


Σύμφωνα με το μύθο ήταν ερωτευμένος με την Κυρίνα (την τσίχλα),αλλά εκείνη δεν τον ήθελε.Για να την εντυπωσιάσει δανείστηκε από το χελιδόνι το κόκκινο γιλέκο του και το φόρεσε.Δεν το επέστρεψε ποτέ,γι΄αυτό,  όταν την άνοιξη έρχεται το χελιδόνι,ο κοκκινολαίμης εξαφανίζεται.


Στην Ευρώπη έχει συνδεθεί με τον ερχομό των Χριστουγέννων.Αυτό συμβαίνει γιατί  κατά το 18ο αιώνα οι ταχυδρόμοι,που έφερναν τις χριστουγεννιάτικες κάρτες στους Βρετανούς,φορούσαν  κόκκινο γιλέκο και τους αποκαλούσαν "κοκκινολαίμηδες".


Κάνοντας βολτούλες στη γειτονιά μας,είδα λάμψη , γιορτινές προετοιμασίες και είπα να κάνω κάτι.
Λινάτσα το υλικό μου,όχι από κάποιο εμπορικό,απλά αγόρασα ένα σακί για ελιές.Είναι πιο σκληρή,αλλά κάτι κατάφερα.
Τα πουλάκια με ταλαιπώρησαν ιδιαίτερα στο ράψιμο-με το χέρι έγινε- δεινοπάθησαν τα δάχτυλά μου από τα τσιμπήματα.Τα φτερά έγιναν με σπάγγο και έριξα μερικές πινελιές μεταλλικών ακρυλικών και πατίνας.

Το καδράκι σε τελάρο για κέντημα-την ιδέα την είχα δει στην Ευγενία,στο Κορίτσια από σπίτι.
Πέρασα πρώτα gesso και μετά ζωγράφισα το μικρό κοκκινολαίμη.Έβαψα και το τελάρο με ασημί,μεταλλικό ακρυλικό για να ταιριάζει στο θέμα.

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Σε χαμηλούς τόνους

Οι χαμηλοί τόνοι μ΄αρέσουν σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μου,αρκεί να μη με πειράξεις.Τότε ανεβαίνουν πολύ....
Το ίδιο και στη ζωγραφική,αν και δεν μπορώ να τους πετύχω πάντα.Λίγο χρώμα περισσότερο και πάνε....
Σ΄αυτές τις ακουαρέλες προσπάθησα να κρατήσω αυτό που μ΄ αρέσει,αν και κάπου κάπου μου ξέφυγαν.




Οι καινούριες μου ακουαρέλες,τις αγόρασα από το ταξίδι στην Αθήνα και είμαι πολύ ευχαριστημένη.Πολύ καλύτερη ποιότητα από τις προηγούμενες.



Ένα κινέζικο σετάκι,δώρο από ταξίδι της φίλης μου Μαρίας στην Κίνα-πάντα με σκέφτεται.

Σας αφήνω και εύχομαι καλή εβδομάδα σε όλες!
Μανιταράκια,η σημερινή συγκομιδή του άντρα μου.

Τα βρίσκουμε στις ρίζες κουμαριών κάτω από πεύκα και έχουν υπέροχα χρώματα,αλλά πολύ καλύτερη, γεύση-είναι μια εξαιρετική νοστιμιά!.Αυτός ο υγρός καιρός ευνοεί πολύ την ανάπτυξή τους και όλοι εδώ γνωρίζουν τα μέρη,όπου φύονται,όπως και τις  φαγώσιμες ποικιλίες.
Τα έπλυνα καλά κάτω από τρεχούμενο νερό,τα έβαλα για λίγο σε νερό,που έβραζε και έτοιμα για τον καταψύκτη.Ήταν περίπου 2 κιλά.

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Μια βολτούλα στη φύση μαζί

Μαζί χεράκι χεράκι με το μικρούλη Άγγελο βγήκαμε μια βολτούλα στη φύση-όχι πολύ μακριά-μόλις πίσω από το σπίτι μας.
Καλά καταλάβατε,είχαμε επίσκεψη-έκπληξη!Κατέφθασε ο εγγονός μας για λίγες ημέρες και πάλι χάθηκα,αφού του αφιερώνομαι αποκλειστικά.
Βλέπετε,άρχισε πια να ενδιαφέρεται για τα δαχτυλοκουκλάκια,που είχα φτιάξει.Λίγη βοήθεια χρειάζεται μόνο,για να τα βάλει στα δαχτυλάκια του.

Προχωρήσαμε στον αγροτικό χωματόδρομο και στην πρώτη στροφή μια άλλη άποψη της θάλασσας.

Γεμάτος ο τόπος από ελιές,πράσινος ακόμη ο καρπός περιμένει να τον μαζέψουν.


Όμορφα χρώματα στη φθινοπωρινή φύση με τους καρπούς της,αυτά δεν ξέρω πώς λέγονται-μήπως γνωρίζετε;

Οι μυρτιές γεμάτες με τα μωβ μπιλάκια τους-γευτήκαμε ,ναι και ο μικρός και μαζέψαμε για να κάνουμε λικεράκι.Αν θέλετε τη συνταγή,θα ανατρέξετε στο  aromacooking στη στήλη  "πόσιμα ελιξήρια".

Κι άλλοι κατακκόκινοι καρποί,ούτε αυτούς τους γνωρίζω κι ας ζω μέσα στη φύση.

Τα τελευταία λιγοστά βατόμουρα ήταν νοστιμότατα.

Μαζέψαμε και μερικά βελανίδια για παιχνίδι και για διακόσμηση.
Ήθελα να κόψω και μερικά φθινοπωρινά κλαδιά,αλλά ο μικρός ήθελε αγκαλίτσες,γιατί στην επιστροφή ο κατήφορος έγινε, μικρός μεν,αλλά απότομος ανήφορος.Καρότσι δεν πήραμε,γιατί ο δρόμος έχει ανωμαλίες.

Νάτο,παρκαρισμένο ακόμη στο μπαλκόνι έχει γίνει η χαρά των γατιών.

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Δυο εκθέσεις και μια ταινία

 Φίλες μου,γεια σας!Καλή εβδομάδα!

Μια εβδομάδα στην Αθήνα και πάλι επιστροφή στο σπιτάκι μου και στις συνήθεις δραστηριότητες.Εξοντωτικοί οι ρυθμοί της πόλης,με κουράζουν πια, μου αρέσει η ηρεμία και ησυχία του χωριού.
Μέσα σε μια εβδομάδα έπρεπε να χωρέσουν όλα όσα είχα να κάνω.Μέσα σ΄αυτά επισκέφθηκα δυο εκθέσεις-ευχαριστώ Άννυ,που το προγραμμάτισες!

Η πρώτη στο μουσείο Φρισύρα του Θανάση Μακρή-Μια αναδρομή
Ένα αποτύπωμα της μακρόχρονης ζωγραφικής πορείας του,που χαρακτηρίζεται από την άνεση που ο ζωγράφος κινείται μεταξύ διαφόρων θεμάτων:
γυμνά,τοπία,πορτρέτα,σκηνές καθημερινής ζωής.
Με πινελιές λιτές,δωρικές γίνεται σχεδόν αφαιρετικός και με το χρώμα "χτίζει" τα έργα του.





Πέρασα αρκετή ώρα μπροστά από τα πρόσωπα παρατηρώντας τις πινελιές,που με εντυπωσίασαν.

Η θάλασσα και τα τοπία του περισσότερο αφαιρετικά με υπέροχους χρωματισμούς.



Δεύτερη επίσκεψη στο ίδρυμα Θεοχαράκη για την έκθεση του Γιάννη Παρμακέλη-Άλογα και αναβάτες.
Ο ακαδημαϊκός και διακεκριμένος γλύπτης παρουσιάζει 60 γλυπτά,επιτοίχια και σχέδια της περιόδου 2000-2012.
Σχέδια γεωμετρικά χωρίς λεπτομέρειες και σχηματοποιημένη απόδοση των ανατομικών λεπτομερειών.

Υλικά όπως αλουμίνιο,πλεξιγκλάς,πλαστικό,μάρμαρο γίνονται γλυπτά εντυπωσιακά,μα

και τα σχέδιά του ήταν εξαιρετικά.


Τέλος θέλω να αναφερθώ στην ταινία "Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι" του Σμαραγδή.
Μια βιογραφική ταινία για τη ζωή του Ιωάννη Βαρβάκη,που εστιάζει στα πιο σημαντικά γεγονότα της ζωής του.
Πειρατής στο Αιγαίο,μετά τη φυλακή στην Τουρκία φτάνει στην αυλή της Μ. Αικατερίνης,από εκεί απλώνεται στην Κασπία,γίνεται μεγάλος,πλούσιος και τρανός  και επιστρέφει στην επαναστατημένη πατρίδα την περίοδο της εμφύλιας διαμάχης.
Από πειρατής ευεργέτης για να καταλήξει-όπως τόσοι σε τραγικές στιγμές της Ελλάδας-σε ένα ανάρμοστο τέλος.
Η ταινία μου άρεσε και μόνο για το θέμα της αξίζει να τη δει κάποιος-η σκηνοθεσία -προσωπική εκτίμηση- ηταν καλύτερη στο "El  Greco"-οι ηθοποιοί ουδέτεροι με εξαίρεση τον Σεμπάστιαν Κοχ,που ξεχώρισε για το πάθος  που της δίνει.
Ένας υπέροχος ηθοποιός,ίσως τον έχετε δει στην ταινία "Οι ζωές των άλλων".