Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Μια βολτούλα στη φύση μαζί

Μαζί χεράκι χεράκι με το μικρούλη Άγγελο βγήκαμε μια βολτούλα στη φύση-όχι πολύ μακριά-μόλις πίσω από το σπίτι μας.
Καλά καταλάβατε,είχαμε επίσκεψη-έκπληξη!Κατέφθασε ο εγγονός μας για λίγες ημέρες και πάλι χάθηκα,αφού του αφιερώνομαι αποκλειστικά.
Βλέπετε,άρχισε πια να ενδιαφέρεται για τα δαχτυλοκουκλάκια,που είχα φτιάξει.Λίγη βοήθεια χρειάζεται μόνο,για να τα βάλει στα δαχτυλάκια του.

Προχωρήσαμε στον αγροτικό χωματόδρομο και στην πρώτη στροφή μια άλλη άποψη της θάλασσας.

Γεμάτος ο τόπος από ελιές,πράσινος ακόμη ο καρπός περιμένει να τον μαζέψουν.


Όμορφα χρώματα στη φθινοπωρινή φύση με τους καρπούς της,αυτά δεν ξέρω πώς λέγονται-μήπως γνωρίζετε;

Οι μυρτιές γεμάτες με τα μωβ μπιλάκια τους-γευτήκαμε ,ναι και ο μικρός και μαζέψαμε για να κάνουμε λικεράκι.Αν θέλετε τη συνταγή,θα ανατρέξετε στο  aromacooking στη στήλη  "πόσιμα ελιξήρια".

Κι άλλοι κατακκόκινοι καρποί,ούτε αυτούς τους γνωρίζω κι ας ζω μέσα στη φύση.

Τα τελευταία λιγοστά βατόμουρα ήταν νοστιμότατα.

Μαζέψαμε και μερικά βελανίδια για παιχνίδι και για διακόσμηση.
Ήθελα να κόψω και μερικά φθινοπωρινά κλαδιά,αλλά ο μικρός ήθελε αγκαλίτσες,γιατί στην επιστροφή ο κατήφορος έγινε, μικρός μεν,αλλά απότομος ανήφορος.Καρότσι δεν πήραμε,γιατί ο δρόμος έχει ανωμαλίες.

Νάτο,παρκαρισμένο ακόμη στο μπαλκόνι έχει γίνει η χαρά των γατιών.