Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

Nα σ΄αγναντεύω θάλασσα

Η πρώτη μου προσπάθεια με πηλό. Με βασάνισε,δεν ήξερα καλά τον τρόπο να τον ανοίξω σε φύλλο,αλλά ας είναι καλά οι οδηγίες της Μαρίας,τόσο μέσα από το blog της,όσο και μέσω mail. Μαράκι ευχαριστώ πολύ! Ένα κομμάτι ξύλο από τη θάλασσα,που μοιάζει με πέτρα έστεκε κάποια χρόνια στο μπαλκόνι.Φέτος ήρθε η ιδέα:μια κοπελιά θα κάθεται και θ΄αγναντεύει την αγαπημένη θάλασσα.
Βαμμένη με ακρυλικά και στο τελείωμα ένα άγγιγμα με μίξη των χρωμάτων με white platinum για περισσότερη λάμψη.
Πρόσθεσα παίζοντας-κυριολεκτικά-κι άλλα διακοσμητικά στοιχεία κι έριξα μερικές πινελιές από το κυρίαρχο γαλάζιο πάνω στο ξύλο,σαν να αντανάκλαση των νερών.


Ν΄σ΄αγναντεύω θάλασσα,να μη χορταίνω

απ΄το βουνό ψηλά,

στρωτή και καταγάλανη και μέσα να πλουταίνω

απ΄τα μαλάματά σου τα πολλά.

........................................................................


Έτσι να στέκω,θάλασσα,παντοτινέ έρωτά μου

με μάτια να σε χαίρομαι θολά

και να ΄ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά

μου,

πίσω κι αλάργα βάσανα πολλά.

(Κώστας Βάρναλης,πρόλογος στο "Φως που καίει")

Αφιερωμένο στους εραστές της θάλασσας.