Η απουσία μου

Φίλες και φίλοι μου χίλια ευχαριστώ για τις ευχές σας στο blog μου,στο mail και στο τηλέφωνο!
Να είστε όλοι καλά με την οικογένειά σας!
Να με συγχωρείτε,που δεν μπόρεσα να σας απαντήσω προσωπικά,αλλά δυστυχώς την παραμονή βρισκόμασταν στο νοσοκομείο και αυτή τη μέρα το μεσημέρι ο πεθερός μου έφυγε για το αιώνιο ταξίδι του.Τις τελευταίες ημέρες δεν πήγαινε καθόλου καλά,ήταν μεγάλος και ο οργανισμός του με τα προβλήματα δεν άντεξε.
Όσο γεμάτος ημερών κι αν φεύγει ο άνθρωπος,δεν παύει ο θάνατός του να προκαλεί πόνο στην οικογένειά του.

Πέρα από τη θλιβερή διαδικασία,έχουμε κι άλλες εκκρεμότητες,γιατί έπρεπε να τακτοποιήσουμε όλα τα έγγραφα-ήταν Σ/Κ βλέπετε και οι υπηρεσίες για τα διαδικαστικά ήταν κλειστές.Έτσι ακόμη και σήμερα τρέχαμε Χαλκίδα-Αμάρυνθο κι ακόμη δεν τελειώσαμε.
Μόλις λήξουν όλες οι υποχρεώσεις, θα είμαι πάλι στην παρεούλα μας.

Καλό ταξίδι,να αναπαύσει ο Θεός την ψυχή του!

''Γυρεύω το παλιό μου σπίτι
με τ΄αψηλά τα παραθύρια
σκοτεινιασμένα απ΄τον κισσό
γυρεύω την αρχαία κολόνα
που κοίταζε ο θαλασσινός"
Αφηρημένο εντελώς ,αλλά μ΄αυτό θέλω να δείξω τη νοσταλγία για το παλιό σπίτι στην πατρογονική γη της Μ. Ασίας.Το έφτιαξα πριν φύγω για το ταξίδι στη γη τη δική μας,έτσι το φαντάστηκα.

Η περικοκλάδα αγκαλιάζει τους τοίχους,

τα δαντελένια κουρτινάκια ,που θωπευτικά αγκαλιάζει η αύρα,

το κλειδί πλάι στην πόρτα κρεμασμένο,

ανάμεσα στις χορταριασμένες πέτρες στραφταλίζουν μικρά άσπρα ανθάκια.

Πάστα,γυαλόχαρτο,στένσιλ,ακρυλικά,bitumen.

Spina nel cuore (αγκάθι στην καρδιά) το αντίκρυσμά του.

"Καχρ ολοούν σερμπέτ ολανλάρ!"(Ανάθεμα στους αίτιους!)

"Ματωμένα χώματα" Διδώ Σωτηρίου

Eπέστρεψα!

Επέστρεψα γεμάτη ικανοποίηση,που μπόρεσα να κάνω αυτό το ταξίδι,να περιηγηθώ σε τόπους δικούς μας με ιστορία αιώνων.
Κατάκοπη είμαι,αλλά η κούραση αυτή είναι γλυκιά,άλλωστε διανύσαμε χιλιάδες χιλιόμετρα,διασχίσαμε θάλασσα(σύντομες διαδρομές με ferryboat) από Εύβοια σε Μαγνησία,πέρασμα στον Ελλήσποντο και τη θάλασσα του Μαρμαρά από την ασιατική στην ευρωπαϊκή πλευρά.
Οι πρώτες φωτογραφίες:
Στην Έφεσο με μερικούς από τους συνταξιδιώτες,

με τη Μαρία,τη φίλη μου.

Δυο ώρες περπατούσαμε στην ξενάγηση κι όμως δεν τα είδαμε όλα,θέλεις πολύ χρόνο για να γνωρίσεις αυτή την ιστορική πόλη.

Πατρίδα του μεγάλου Έλληνα υλιστή φιλόσοφου Ηράκλειτου,του ποιητή Καλλίνικου και των μεγάλων ζωγράφων της αρχαιότητας Απελλή και Παράσσου.Μια από τις σημαντικότερες πόλεις της αρχαιότητα,όπου αποθεώθηκε η ελληνορωμαϊκή αρχιτεκτονική.Ο ναός της Αρτέμιδος θεωρείται από τα εφτά θαύματα της αρχαιότητας,δυστυχώς σήμερα μόνο ένας κίονας φαίνεται.

Στο φόντο η βιβλιοθήκη του Κέλσου,που χτίστηκε το πρώτο τέταρτο του 2ου αιώνα μ.Χ. (113-120μΧ).Λειτουργούσε σαν βιβλιοθήκη,αλλά στην πραγματικότητα ήταν ταφικό μνημείο προς τιμή του ρωμαίου συγκλητικού και ανθύπατου της Ασίας Τιβέριου Ιουλίου Κέλσου Πολεμαιάνου.

Έχει μήκος 23 μέτρα και βάθος 17.Στο εσωτερικό της σε πολλές,κατάλληλα διαμορφωμένες και προστατευόμενες εσοχές φυλάσσονταν σε κυλίνδρους 12000 πάπυροι.

Η πρόσοψη με πλούσιο διάκοσμο είχε δύο ορόφους,ενώ το εσωτερικό τρεις.Στην είσοδο υπάρχουν διπλοκίονες με κιονόκρανα κορινθιακού ρυθμού.

Στις κόγχες του πρώτου ορόφου υπάρχουν 4 γυναικεία αγάλματα(αντίγραφα,τα αυθεντικά βρίσκονται στη Βιέννη),που συμβολίζουν τις αρετές του Κέλσου:Σοφία,Αρετή,Επιστήμη,Έννοια.

Ένα τζελ για το προσωπάκι σας

Φίλες μου,μου λείψατε!
Έλεγα ότι τη γλύτωσα για φέτος και δεν αρρώστησα,αλλά η άνοιξη μού τη φύλαγε.Μια τη Μ. Εβδομάδα και μια τώρα,μετά την πρωτομαγιά.Α πα πα,δε λέω τίποτα άλλη φορά.
Είμαι χαπακωμένη με αντιβίωση,γιατί ως την Κυριακή πρέπει να είμαι εντελώς καλά.Από Δευτέρα θα σας αποχωριστώ και πάλι,φεύγω με τη φίλη μου εκδρομούλα, Σμύρνη-Κωνσταντινούπολη.
Σας αποχαιρετώ λοιπόν με μια τζελ- κρεμούλα ,γιατί θέλω να φροντίζω την ομορφιά σας.Δοκιμάστηκε ήδη και είναι τέλεια.
Χρειάζεται πολύ μικρή,ελάχιστη ποσότητα,δουλεύεται καλά στο πρόσωπο και αφήνει το δέρμα πολύ απαλό.
Μόνη ή κάτω από την κρέμα ημέρας ή την αντηλιακή-είναι κάτι σαν serum .Το βράδυ τη βάζω πάνω από το λαδάκι,που έχω φτιάξει.
Τα υλικά μας:

10 ml ροδόνερο
20 ml πολύ δυνατό έγχυμα από τίλιο και άσπρο τσάι*
1/4 κουτ. γλ. φυτική σιλικόνη (υδατικό έγχυμα από φύκι irish moss)**
5 ml τζελ αλόης
1/4 κουτ. γλ. xanthan gum (ξανθάνη)
20 ml λάδι (κοκτέιλ από: jojoba,νυχτολούλουδο,ρόδι,καστορέλαιο)
1 κάψουλα λεκιθίνη
1 blister βιταμίνη Ε
1 blister βιταμίνη Α
1 blister λάδι ιπποφαές
1/4 κουτ. γλ. βιταμίνη C (ασκορβικό οξύ)
10 σταγ. grapefruit sheed extract
5 σταγ. βάμμα πρόπολης (αλκοολικό εκχύλισμα:1 μέρος πρόπολη - 5 μέρη βότκα.Με την ίδια αναλογία φτιάχνουμε βάμματα βοτάνων)***
30 σταγ. αιθέρια έλαια

Ρίχνουμε λίγο λίγο την xanthan gum στο ροδόνερο και ανακατεύουμε με μιξεράκι πολύυυυ καλά,ώσπου να διαλυθεί.Προσθέτουμε το έγχυμα τίλιο-τσάι μέσα στο οποίο διαλύουμε τη βιταμίνη C και ανακατεύουμε.
Πάντα με το μιξεράκι σε δράση προσθέτουμε το φύκι,την αλόη,τα λάδια μας.
Σειρά έχει η λεκιθίνη ,οι βιταμίνες Α,Ε και το ιπποφαές.
Ρίχνουμε το grapefruit sheed extract και το βάμμα πρόπολης και τα δυο είναι φυσικά συντηρητικά.
Τέλος προσθέτουμε τα αιθέρια,ό,τι σας αρέσουν ή διαθέτετε.Έβαλα γεράνι,τριαντάφυλλο,γιασεμί,λιβάνι,μύρο,πατσουλί,όλα ιδανικά για τις ώριμες επιδερμίδες(έχουμε και μια ηλικία).

Το τζέλ έτοιμο,ένα βαζάκι μεγάλο κι ένα μικρό.Στην αρχή κολλάει λίγο,αλλά μετά αφήνει ένα φιλμ απαλότητας στο δέρμα.

Tips
* Στο έγχυμα χρησιμοποιώ απιονισμένο νερό.Η δοσολογία είναι 1 κουτ. σούπας σε 250 ml(μια κούπα) νερό.Για πιο δυνατό αυξάνουμε τα βότανα.Το άφησα από το μεσημέρι ως το βράδυ και μετά το σούρωσα.

** Το φύκι-2,3 κομματάκια- το έβρασα σε λίγοαπιονισμένο νερό,μέχρι να γίνει σαν τζελ.

***Ρίχνουμε την πρόπολη ή τα βότανα ψιλικομμένα στη βότκα με την αναλογία που αναφέρω και αφήνουμε σε δροσερό,σκοτεινό μέρος για ένα μήνα περίπου-κάτι σαν λικεράκι,η ζάχαρη του λείπει.

****Πάντα προσαρμόζω τις συνταγές στα μέτρα μου,αλλά και ανάλογα με τις πρώτες ύλες που διαθέτω.

Θα τα πούμε πάλι μετά τις 15 του μήνα.

Πρωτομαγιά

Πρωτομαγιά αύριο,ένας μήνας γεμάτος με γεγονότα, ορόσημο στους αγώνες της εργατικής τάξης,στον αγώνα για μια καλύτερη ζωή.
Από το Μάη του 1886 στο Σικάγο,στις διεκδικήσεις του 1872 στον Καναδά σ΄ένα κορυφαίο γεγονός,στο Μάη του ΄68 στο Παρίσι.
Επίκαιροι αυτοί οι αγώνες σήμερα,που όλα σαρώνονται γύρω μας.Παραδείγματα επαναστατικά,που και στο σημερινό status μάς καλούν,γιατί τίποτα δεν άλλαξε,τα πολιτικά αδιέξοδα παραμένουν και μας καταδυναστεύουν.
Μακρινό φαντάζει το "Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους",μπορεί όμως να γίνει πράξη σήμερα,που όλα γύρω μας γκρεμίζονται.Πού μπορεί να βγάλει αυτή η εξέγερση;Σίγουρο είναι ότι όλοι μαζί μπορούμε.
Από το 1918 η Ρόζα Λούξεμπουργκ γράφει:
"Η ελευθερία δεν μπορεί να είναι παρά μόνο η ελευθερία εκείνου που σκέφτεται διαφορετικά"

'Ενα νέο όραμα χρειάζεται ο κόσμος μας,με παραδοσιακούς τρόπους τίποτα δεν αλλάζει.Χρειάζεται ένα βήμα προς το μέλλον για τη λύση στο αδιέξοδο του σήμερα.
ΟΧΙ στο " Ή εσύ ή εγώ" που επικρατεί----ΝΑΙ στο "Εσύ κι εγώ".

"Του Μαγιού ροδοφαίνεται η μέρα
που ωραιότερη η φύση ξυπνάει...." Δ. Σολωμός

ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!!!

Η μυστική παπαρούνα

Εμπνευσμένο από το αγαπημένο μου βιβλίο "Η ζωή εν τάφω" του Στρατή Μυριβήλη.
Ο συγγραφέας το ονομάζει "Το βιβλίο του πολέμου",είναι όμως ένα βαθειά αντιπολεμικό ανάγνωσμα,ένας ύμνος της χαράς της ζωής,της ειρήνης,που αναπολεί .

"'Ηταν ένα λουλούδι εκεί!Συλλογίσου.....Είναι μια παπαρούνα,ανοιγμένη σαν μικρή βελουδένια φούχτα..."
"Είναι ένα ¨ζήτω¨.....μια κόκκινη σημαιούλα της φλογερής ζωής,μια υπόσχεση...είναι μια καλοσημαδιά....
...είναι εκεί,ένα ευτυχισμένο ραντεβού......Σα θα περνώ....νοερά θα γυρίσω να κοιτάξω και θα χαιρετήσω το κόκκινο λουλούδι,το μυστικό λουλούδι..." **

"Η υδρόγειος έγινε πια ένα κουβάρι αγκαθωτό σύρμα.........και τύλιξε την οικουμένη.Είναι ένα σιδερένιο φιδόχορτο,ένα περικοκλάδι δίχως φύλλα,όλο νύχια και δόντια.Ποτίζεται με ζεστό αίμα,θεριεύει κι απλώνει τις κουλούρες του.Τύλιξε τη Γης κι είναι ¨ο ακάνθινος στέφανος του μαρτυρίου της¨". *

".....σήκωσαν ένα προκάλυμμα με γεώσακους.......Είναι τσουβαλάκια φουσκωμένα....Άλλα πάλι κρεμάζουν...μισοαδειανά....κάτου από το δυνατό φεγγάρι".**

...η ψυχή μου σκιρτάει απόψε,πλούσια και χαρούμενη ανάβρα.Κι ας μην έχει πού να δώσει τα νερά της και τα λουλούδια της.**

Την ιδέα την πήρα από τα χαρακτικά του Σπύρου Βασιλείου,που κοσμούν το βιβλίο.

*Απόσπασμα από το κεφάλαιο: "Το περικοκλάδι του πολέμου"

**Τα λοιπά αποσπάσματα από το κεφάλαιο: "Η μυστική παπαρούνα"

Xριστός Ανέστη!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Χρόνια πολλά,με αγάπη,φωτεινά και πάντα με υγεία!
Αυγουλάκια περσινά ζωγραφισμένα με ακρυλικά πάνω σε χάρτινα λουλουδάκια.

Μέχρι τελευταία στιγμή δεν είχα φτιάξει τίποτα πασχαλινό και δεν μου ερχόταν καλά.

Κάθισα τη Μ. Πέμπτη αργά και ζωγράφισα με μαρκαδόρους για πιο γρήγορα αυτά τα 4 αυγουλάκια-προσωπάκια.Το ναυτάκι με αυτοσχέδιο καπελάκι από γκοφρέ,η ντίβα με καπελίνο από κουκλάκι,η σπορτίφ με κορδελίτσα και η ίμο με κόκκινο φτερό.

Μια πετρούλα,που έμοιαζε με αυγουλάκι ζωγραφισμένο με ακρυλικά-η μια και η άλλη πλευρά του,χαρίστηκε σε μια μικρή ζουζούνα.

Ελάτε να σας κεράσω παστούλα,τη Δευτέρα γιορτάζει ο άντρας μου.