Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Χριστούγεννα με τον κοκκινολαίμη





Ο κοκκινολαίμης,καλογιάννος,κουμπογιάννος,robin-επιστημονική ονομασία erithacus rubecula- είναι μικρό,στρουθιόμορφο πουλάκι και ανήκει στην οιγογένεια των τσιχλών.Μόλις 14 εκ. μαζί με την ουρά του κι όμως είναι από τα δημοφιλέστερα  πουλιά της ευρωπαϊκής και της ελληνικής φύσης.


Είναι γκριζοκαφετί με ένα μεγάλο πορτοκαλοκόκκινο σημάδι στο λαιμό και στο πρόσωπο και δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ αρσενικού και θηλυκού.
Αποκαλείται και αηδόνι του χειμώνα.


Στη χώρα μας τον συναντάμε όλο το χρόνο.Το χειμώνα σε μέρη με χαμηλό υψόμετρο ακόμη σε αυλές και κήπους ,όταν χιονίζει.Το καλοκαίρι  ανεβαίνει σε ψηλότερα μέρη.
Κάθε φορά που χιονίζει εμφανίζεται ο κοκκινολαίμης στην αυλή μας  κι αυτό που μπορούμε να του προσφέρουμε είναι λίγα ψιχουλάκια ή σποράκια.Καχύποπτο το πουλάκι  αναμένει να φύγουμε,για να τα γευτεί.


Σύμφωνα με το μύθο ήταν ερωτευμένος με την Κυρίνα (την τσίχλα),αλλά εκείνη δεν τον ήθελε.Για να την εντυπωσιάσει δανείστηκε από το χελιδόνι το κόκκινο γιλέκο του και το φόρεσε.Δεν το επέστρεψε ποτέ,γι΄αυτό,  όταν την άνοιξη έρχεται το χελιδόνι,ο κοκκινολαίμης εξαφανίζεται.


Στην Ευρώπη έχει συνδεθεί με τον ερχομό των Χριστουγέννων.Αυτό συμβαίνει γιατί  κατά το 18ο αιώνα οι ταχυδρόμοι,που έφερναν τις χριστουγεννιάτικες κάρτες στους Βρετανούς,φορούσαν  κόκκινο γιλέκο και τους αποκαλούσαν "κοκκινολαίμηδες".


Κάνοντας βολτούλες στη γειτονιά μας,είδα λάμψη , γιορτινές προετοιμασίες και είπα να κάνω κάτι.
Λινάτσα το υλικό μου,όχι από κάποιο εμπορικό,απλά αγόρασα ένα σακί για ελιές.Είναι πιο σκληρή,αλλά κάτι κατάφερα.
Τα πουλάκια με ταλαιπώρησαν ιδιαίτερα στο ράψιμο-με το χέρι έγινε- δεινοπάθησαν τα δάχτυλά μου από τα τσιμπήματα.Τα φτερά έγιναν με σπάγγο και έριξα μερικές πινελιές μεταλλικών ακρυλικών και πατίνας.

Το καδράκι σε τελάρο για κέντημα-την ιδέα την είχα δει στην Ευγενία,στο Κορίτσια από σπίτι.
Πέρασα πρώτα gesso και μετά ζωγράφισα το μικρό κοκκινολαίμη.Έβαψα και το τελάρο με ασημί,μεταλλικό ακρυλικό για να ταιριάζει στο θέμα.

44 σχόλια:

Ειρήνη Ε. είπε...

Όμορφη η ιστορία του κοκκινολαίμη, που μας αφηγήθηκες. Πουλάκι που φέρνει τα Χριστούγεννα!! Αν και σε ταλαιπώρησε, το αποτύπωσες ωραία στο τελάρο.
Καλό βράδυ.

Ανώνυμος είπε...

πολυ ομορφο εγινε!!!ευχαριστουμε για την ιστορια του δεν την γνωριζα.....οσο για το πουλακι...ειναι αγαπημενος...επισκεπτης ...στην αυλη μου!!!!

καλη Κυριακη!!!!!
...irida...

eleni είπε...

Eιρήνη,τακτικός επισκέπτης μας με τα χιόνια,την ιστορία του την έμαθα ψάχνοντας στο ίντερνετ.
Το τελάρο ήταν το εύκολο,το ράψιμο το χειρότερό μου χιχι..πάντα με βασανίζει.
Φιλιά!Καλή Κυριακή!

eleni είπε...

Ίριδα,ούτε κι εγώ την ήξερα,με αφορμή την ανάρτηση έψαξα.
Α,κι εσάς σας επισκέπτεται-δεν είναι γλυκούλι;
Να περάσεις όμορφα αύριο-φιλιά!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Αααααααααα δεν το ηξερα αυτο Ελένη μου, να είσαι καλα

Ξανθή είπε...

Καλές γιορτές Ελένη με τον κοκκινολαίμη!!
πολλά φιλιά

Nena είπε...

ΤΙ ΟΜΟΡΦΑ ΟΛΑ ΕΛΕΝΗ ΜΟΥ ,,,,,ΤΟΣΟ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΣΟΥ!!!ΦΙΛΑΚΙΑ

eleni είπε...

Ρίκη,ηξερα λίγα,γιατί κάθε χρόνο κάνει την εμφάνισή του,τα περισσότερα από το ίντερνετ.
Φιλιά!

eleni είπε...

Ξανθή,ελπίζω να φανεί και φέτος,αλλά μάλλον λίγο αργότερα με τη βαρυχειμωνιά πλησιάζει στις αυλές.
Φιλιά!

eleni είπε...

Νένα,δεν έχω και μεγάλη όρεξη,προτιμώ να ζωγραφίζω,αλλά με παρακινείτε όλες οι φίλες με τα τόσα όμορφα έργα σας.
Φιλιά!

Νίκη είπε...

Όμορφες δημιουργίες και όμορφη η ιστορία του μικρου φτερωτού φίλου!
Ερχοταν ένας καθε χρονο στο παραθυρο της κουζίνας μας και τον ταΐζαμε και δε φοβοταν καθόλου όταν πλησιάζαμε. Τον περιμένουμε και φετος αν και γινεται μια οικοδομη δίπλα και ισως τρομαξει.

eleni είπε...

Νίκη,κάποιες φορές,όταν έχει παγωνιά, μόλις ανοίξουμε την αποθήκη,τρυπώνει μέσα...βέβαια εξαφανίζομαι,γιατί γλυκούλης γλυκούλης,αλλά τα πουλάκια τα φοβάμαι,όσο με φοβούνται κι εκείνα.
Φιλιά!

Effie's Sweet Home Designs είπε...

Ελένη μου τι όμορφος που είναι ο κοκκινολαίμης!
Μα και εσύ όμως τα κατάφερες τόσο όμορφα, απίθανα έγιναν και πολύ ιδιαίτερα !!!!!!
Πόσο μου αρέσουν όπως τα στόλισες!
Το τελαράκι κι αυτό φανταστικό!!!!!!
Πολλά φιλάκια!!!!!!!!!!!!

Thalassenia είπε...

Έκανες πάλι το θαύμα σου!!!
Έχω μια ταϊστρα κρεμασμένη στο πεύκο, θα προσέχω τώρα μήπως και τον δω στην αυλή μου.

Φιλιά θαλασσένια.

eleni είπε...

Πολύ γλυκούλης,Έφη μου!
Να κοιτάξεις κι εσύ στον κήπο σου,δεν μπορεί θα σε εποσκέπτεται με το πολύ κρύο.
Τα πήρα πάλι μέσα,γιατί ψιλοβρέχει και δεν είναι κάτω από τη σκεπή του μπαλκονιού.Θα χαλάσουν,τα έχω γεμίσει με βαμβάκι.
Φιλιά!

eleni είπε...

Χαχα,πολύ καλό,Θαλασσένια!
Ε,αφού έχεις ταϊστρα,ξέρεις από πουλάκια και σίγουρα θα έχει εμφανιστεί ο στρογγυλούλης φίλος.
Φιλιά!

para-kelsoscooks είπε...

Το αηδόνι του χειμώνα αποτυπωμένο σε λινάτσα.Μια διαφορετική απόδοση με την δική της ομορφιά.
Καλή Κυριακή να έχεις.

Ποδηλάτισσα είπε...

Τον λατρεύω τον κοκκινολαίμη... ίσως επειδή φέρνει το μήνυμα των Χριστουγέννων!!!!!!!! Τον έκανες υπέροχο... χαλάλι τα τρυπήματα!!!! Πολλά φιλιά Καλή Κυριακή!!!

eleni είπε...

Είδες,μπορεί να μην έχουμε καταστήματα,αλλά και οι λινάτσες για ελιές κάνου τη δουλίτσα τους.
Τελικά,Μαρία,είναι ενδιαφέρον υλικό για ζωγραφική,δημιουργίες...αλλά όχι άλλο ράψιμο.
Φιλιά!

eleni είπε...

Με ζόρισε πολύυυυ,αλλά χαλάλι του,Βίκυ!Άλλο ράψιμο δεν κάνω χιχι...εδώ ένα κουμπί και το σκέφτομαι να το ράψω.
Ακόμη δεν έχω δει,με την παγωνιά θα εμφανιστεί.
Φιλιά!

kiki είπε...

Πανέμορφο πουλάκι και ωραίες πληροφορίες!

eleni είπε...

Deli,είναι γλύκα με όμορφους χρωματισμούς!Σίγουρα το έχεις δει.
Φιλιά!

ΕΛΕΝΑ είπε...

Τι όμορφη ιστορία Ελενάκι!
Εγώ δεν έχω δει ποτέ κοκινολαίμη, και που θες να τον δεις μεσα στην Αθήνα πες μου, έλα ντε!
Και οι δημιουργίες σου πολύ πολύ ωραίες!
Φιλάκια, καλή Κυριακή!!

eleni είπε...

Έλενα,μάλλον δύσκολο στην Αθήνα,αν πας προς το χωριό χειμώνα-δύσκολο,ε;-μάλλον θα τον δεις.
Κι εγώ από τον άντρα μου τον έμαθα,αν και μεγάλωσα σε χωριό,δεν είχα τόση επαφή με τη φύση,όση τώρα-τα φοβάμαι κιόλας χιχι...
Φιλιά!

ΕΥΓΕΝΙΑ είπε...

Πάντα πρωτότυπες οι ιδέες σου!!! Ενδιαφέρουσες και οι πληροφορίες! Φιλάκια

Pepi είπε...

Ο κοκκινολαίμης "κλέβει" την παράσταση της ανάρτησης! Εξαιρετικές και οι πληροφορίες σου για το όμορφο πουλάκι! Καλή εβδομάδα να'χεις, Ελένη μου!

Mariela είπε...

Πάρα πολύ χαριστωμένο...
όσο για το κόκκινο χρώμα στο κινέζικο σετ, δεν ξέρω τι είναι, δοκίμασε να το αραιώσεις. Μήπως είναι μελάνι;;
μπορεί να περιέχει και κόλα, βλέπω μια γυαλάδα... κάνε δοκιμές και θα το βρεις!
σε φιλώ πολύ

magda είπε...

Ελένη μου, τι όμορφη η ιστοριούλα για τον κοκκινολαίμη και ακόμα πιο υπέροχο το έργο των χεριών σου!!!
Ταλαιπωρήθηκες, αλλά άξιζε τον κόπο!
Καλή εβδομάδα
Φιλάκια

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

φοβερη η ιστορια δεν την ηξερα!!!!!Το δε εργο σου καταπληκτικο!!!καλη εβδομαδα να εχεις.

DIMI είπε...

Πολύ όμορφη ιστορία Ελένη!Καί ο κοκκινολαίμης είναι από τά αγαπημένα μου πουλιά!Προχθές είδα στήν αυλή μου,καί μέχρι νά τόν βγάλω φωτογραφία,έφυγε!!Πολύ όμορφη καί η κατασκευή σου!Καλή εβδομάδα!

eleni είπε...

Ευγενία,"έκλεψα" την ιδέα σου,γιατί μου άρεσε και έχω μερικά από τη μαμά μου.
Σκέφτομαι να φτιάξω και τα άλλα με καμβά.
Φιιλιά!

eleni είπε...

Πέπη,είναι πολύ όμορφος και δικαιολογημένα πρωταγωνιστεί!
Ευχαριστώ-φιλιά!

eleni είπε...

Μαριέλα,μάλλον έχεις δίκιο,είναι κολλώδες-θα δοκιμάσω-με νερό;
Μήπως μ΄αυτό κάνουν τις καλλιγραφίες τους;
Φιλιά!

eleni είπε...

Μάγδα πώς είναι το μωράκι σας;
Βρήκα και τις ιστοριούλες και εμπλούτισα τη ζωή του.
Ευχαριστώ-φιλιά!

eleni είπε...

Σκρουτζάκο,χαίρομαι,που έμαθες και κάτι από δική μου ανάρτηση,άλλωστε τόσα μαθαίνουμε από τις δικές σου ιστοριούλες!
Καλό βράδυ,φίλε μου!

eleni είπε...

Ντίμη,μάλλον είσαι η μόνη,εδώ δεν είμαστε ακόμη τυχεροί.
Ευχαριστώ-φιλιά!

Rena είπε...

Ομορφιές βλέπω πάλι και παρουσίαση, σούπερ!!!!!!!!!!

eleni είπε...

Για να μαθαίνουμε και κάτι-ψάχνοντας να βρω πληροφορίες μαθαόνω πολλά,που δε γνώριζα.
Ευχαριστώ-φιλιά!

χρυσάνθη είπε...

Αγαπημένη μου Ελένη,πολύ όμορφος ο κοκκινολαίμης σου και στις δύο εκδοχές!!!Η χρήση της λινάτσας πρωτότυπη σαν ιδέα!!Μου άρεσαν πάραπολύ!!
Πολλά φιλάκια

Μαριλένα είπε...

πως συνδυάζεις την ιστορία με το καλλιτέχνημα..
δεν γνώριζα για τον κοκκινολαίμη και το χελιδόνι, αλλά, για μια γυναίκα τελικά, γίνονται όλα, ε; χε χε
όμορφο και το έργο σου -τα δάχτυλα σου λυπάμαι.
φιλιά πολλά
καλό μας βράδυ!

eleni είπε...

Χρυσάνθη,μ΄αρέσει σαν υλικό,όχι βέβαια σ΄αυτή την ποιότητα,αλλά πού να βρω άλλο.
Φιλιά!

eleni είπε...

Πάντα ψάξε για μια γυναίκα,Μαριλένα-δαιμόνιες!
Την ιστορία τη βρήκα,όσο για το καλλιτέχνημα,συ είπας χιχι..
Φιλιά!

Heliotypon είπε...

Χρήσιμες οι πληροφορές για τον κοκκινολαίμη... Λίγο πρόσεχε την εστίαση στις φωτογραφίες, όμορφες κατά τ' άλλα, ιδίως του πουλιού...

eleni είπε...

Ευχαριστώ,για τις υποδείξεις σου,γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν τα καταφέρνω καθόλου με τις φωτογραφίες-τυχαία κάποιες είναι καλές.
Η πρώτη δεν είναι δική μου-φαίνεται η διαφορά-αυτή,η φλού-μου άρεσε έτσι θολή,γι΄αυτό την έβαλα.
Ευπρόσδεκτη κάθε επιπλέον παρατήρηρηση-υπόδειξη,με βελτιώνει.
Καλό βράδυ!