Όλα σε 1 ή πώς πέρασα στην Αθήνα

Σαν θέμα έκθεσης ο σημερινός μου τίτλος,αλλά θα προσπαθήσω να χωρέσουν όλα,όσα έζησα αυτή την εβδομάδα στην Αθήνα.
Τρέξιμο πολύ,για να μπορέσω ν΄ανταποκριθώ σε όλες τις υποχρεώσεις και ήταν πολλές,πέρα απ΄αυτές που θα αναφέρω.
Η πρώτη συνάντηση ήταν με μια φίλη από τα παλιά,με την Μαριλένα-Ισημερία,η πρώτη blogοφίλη,που γνώρισα από κοντά.Είχαμε κάποια χρονάκια να τα πούμε ,μόνο με το τηλέφωνο επικοινωνούμε τακτικά.
Ξεκινήσαμε από το γνωστό πολυκατάστημα παιχνιδιών και μετά για καφεδάκι και κουβεντούλα.
Μαριλένα μου,μακάρι να είχα περισσότερο χρόνο,την επόμενη φορά-εντάξει;

Το Σάββατο μια φίλη έριξε την ιδέα για επίσκεψη στο μουσείο Μπενάκη για την έκθεση του Σόρογκα "50 χρόνια ζωγραφική",αλλά δεν ήταν τυχερό να την απολαύσουμε,γιατί οι υπάλληλοι απεργούσαν.
Από την Πειραιώς βρεθήκαμε αρχές Μιχαλακοπούλου,για να δούμε το "Τhe artist",μια ταινία φόρος τιμής στη χρυσή εποχή του σινεμά.
Μπορεί να μας ξενίζει ο βωβός,ασπρόμαυρος κινηματογράφος στη σημερινή εποχή της πολυχρωμίας,της ομιλίας,των εφέ.
Μια ταινία απλή,βασισμένη στην έκφραση,την κίνηση και τη μουσική.
Αν αγαπάτε-όπως εγώ- το παλιό,ασπρόμαυρο σινεμά βωβό ή με ομιλία σίγουρα θα γοητευτείτε,θα γελάσετε,θα συγκινηθείτε.
Έφτασε επιτέλους το κυριακάτικο πρωινό για τη μεγάλη συνάντηση.Μέρα βροχερή,αλλά ποιος δίνει σημασία;Νωρίς ξύπνησα,ετοιμάστηκα και πολύ σύντομα βρέθηκα στην Αποστόλου Παύλου,στο Θησείο.
Πάνω κάτω το δρόμο,δεν έβρισκα τη "Θέα",είχα ξεχάσει τον αριθμό.Αφού ρώτησα και απάντηση δεν έπαιρνα,τηλεφώνησα σπίτι και...βρέθηκα στο δεύτερο όροφο...τι ομορφιές,πού να πρωτοκοιτάξεις!
Όλα τέλεια διακοσμημένα και φροντισμένα από τις διοργανώτριες της συνάντησης.
Εξαιρετικός ο μπουφές,τίμησα πολλά από τα θαυμάσια εδέσματα,δημιουργίες των foodbloggers.

Η πίτα περιμένει την τυχερή,που ήμουν εγώ.Δεν το πίστευα,τέτοια τύχη πρώτη φορά!
Τα δωράκια από τα κορίτσια των "Συνταγών καρδιάς".Ένα κουτάκι πήρα μαζί μου,το περιεχόμενο έγινε ανάρπαστο,ειδικά οι καριόκες-τα σοκολατένια καριόκες δεν ήταν ή κάνω λάθος;
Γνώρισα από κοντά το Μαράκι,τη Βάσια,τη Μέτη και συνάντησα πάλι την Αμαλίτσα.Μόνο το Ελενάκι έλειπε,μια άλλη φορά ελπίζω να συναντηθούμε.
Συναντηθήκαμε για άλλη μια φορά με την Ξανθή,γνώρισα και την κορούλα της,κέρδισα και μια μαρμελαδίτσα της,που άφησα στα παιδιά.
Στη συνάντηση αυτή ειδωθήκαμε με φίλες,που τα λέμε μέσα από σπιτάκια μας και με άλλες,που καθόλου δεν ήξερα.
Εκεί ήταν και η "Γιαγιά Αντιγόνη",μια εξαιρετική παρουσία,που διαβάζω και θαυμάζω τη μοναδική γραφή της.
Χάρηκα πολύ που γνωριστήκαμε με τη "Mari plateau",ελπίζω να τα λέμε συχνότερα.
Έχω φτιάξει μια λίστα από τις καινούριες γνωριμίες και σιγά σιγά θα τις επισκεφτώ.

Βιβή και Νίκη ευχαριστώ,που μου δώσατε την ευκαιρία γι΄αυτή τη συνάντηση!

*******************************************************************************

Με την επιστροφή από τη συνάντηση ετοιμαστήκαμε με την κόρη μου για τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα.
Φτάσαμε αρκετά νωρίς και βρεθήκαμε πολύ κοντά στην πλατεία,όπου δεν άργησαν να πέσουν δακρυγόνα αρκετά κοντά μας.Υποχωρήσαμε με όλους τους άλλους,η ατμόσφαιρα είχε αρχίσει να γίνεται αποπνικτική.
Βρεθήκαμε Βουκουρεστίου και Σταδίου γωνία.Πάλι τα ίδια κι εδώ.Για πότε διέλυσαν το πλήθος με τη συνεχή ρίψη δακρυγόνων.Κατευθυνθήκαμε προς την παλιά βουλή,τα μάτια να τρέχουν,η αναπνοή να κόβεται,ο κόσμος να σε παρασύρει...ευτυχώς η κόρη μου με κρατούσε γερά,δεν μπορούσα ν΄αναπνεύσω.Από το τσούξιμο με έσωσε το βαλσαμάκι χειλιών,το άπλωσα παντού στο πρόσωπο.
Αναζητήσαμε ένα χώρο πιο ευρύχωρο κι ανεβήκαμε προς τα Προπύλαια,όμως κι εδώ τρέξιμο και δακρυγόνα.Συνεχίσαμε προς τα πάνω στην Ακαδημίας,στο χώρο του πνευματικού κέντρου....

Μια ειρηνική,πάνδημη διαμαρτυρία,που δολίως διέλυσαν,γιατί δεν ήθελαν να ακουστεί η φωνή των ανθρώπων,που διεκδικούν το δικαίωμα στη δουλειά,στην ελευθερία,το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και όχι στην πατρονία και καταδυνάστευση των δήθεν φίλων και εταίρων μας.