Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Οι γυναίκες της Κυριακής:εικόνες της Χαλκίδας

Τράβηξα από το ράφι ένα βιβλίο διαβασμένο από καιρό.που περιγράφει τη Χαλκίδα του μεσοπόλεμου και μετά απ΄αυτόν.Ήθελα γι΄άλλη μια φορά να θυμηθώ,να ταξιδέψω στα μονοπάτια της ιστορικής μνήμης,αυτή τη φορά του τόπου μου.
Μέσα από τις περιγραφές εικόνες οικείες ξεπηδούν,τοπωνύμια γνωστά:Κουρέντι,Σουβάλα,Κοκκινο σπίτι,αγορά της Ερμού και πάνω αγορά( μαγαζιά με την ίδια επωνυμία συναντούμε και σήμερα),γέφυρα,Καράμπαμπας,κάστρο,τελωνείο,σιδηροδρομικός σταθμός...... καθώς και ονόματα οικογενειών της πόλης.

Άνθρωποι καθημερινοί οι ήρωες,άλλοι ντόπιοι κι άλλοι που η μοίρα τούς έφερε στα στενά της πόλης.Παλεύουν,μοχθούν για μια καλύτερη ζωή.
Στο πρώτο μέρος ο Γιασεμής κι η Φωτεινή,οι ιστορίες τους μέχρι τη γνωριμία και το παντοτινό τους δέσιμο.Παράλληλα μικρά κεφάλαια για τη Μέλπω και το Ριτς,που από το δεύτερο μέρος ξετυλίγουν πλήρως τη δική τους ιστορία.
Η ζωή στη Χαλκίδα του μεσοπόλεμου,τα όνειρα,τα πάθη κι οι πόθοι απλών ανθρώπων,η πανούκλα του ΄26,η οικονομική κρίση του ΄29 και μετά...ο πόλεμος,που ανέτρεψε τη ζωή,ο εμφύλιος,η απελευθέρωση,το "σωτήριον" σχέδιο Μάρσαλ.
Τέλος του πολέμου κι ο κόσμος γιορτάζει την απελευθέρωση,θα είναι όμως πάντα υποταγμένος σε αποφάσεις αλλοεθνών,που ύφαιναν τη μελλοντική τους ελευθερία(;).
Μέσα από διηγήσεις βρίσκουμε αναφορές στο Νegroponte,τη Χαλκίδα της ενετοκρατίας.
Στο τρίτο μια περιγραφή για την Αιδηψό του τότε γεμάτη αίγλη και μια συνάντηση υψηλά ιστάμενων στο τσιφλίκι του Μπαίκερ στο Προκόπι(Άγιος Ιωάννης Ρώσσος).
Αυτή τη φορά πέρα από τις προσωπικές ιστορίες των προσώπων,στάθηκα πιο πολύ στα ιστορικά γεγονότα,που γεμίζουν τις σελίδες:πράξεις,αφηγήσεις και καθημερινές συνήθειες.

Εντυπωσιάστηκα με άρθρο,που έγραψε σε τοπική εφημερίδα τέλη του ΄38 ο "Εύριπος":

"Το πάθος των λίγων να πιστεύουν πως θα κατακτήσουν τους πολλούς ξεκίνησε από τη Μαντζουρία το Σεπτέμβρη του 1931.
Οι Γερμανοί πάντα αγαπούσαν το έθνος τους και την πειθαρχία.Θέλουνε εκδίκηση για την ήττα τους στον Α΄παγκόσμιο πόλεμο...............................................
Σήμερα η Γερμανία,αύριο ο κόσμος".

Τώρα αυτές τις μέρες και πάλι αυτή η χώρα στο προσκήνιο.Προσπαθεί να επιβληθεί,να καθυποτάξει λαούς όχι με συμβατικά όπλα,μα με ένα διαφορετικό τρόπο.Να συντρίψει οικονομικά,να καταβάλει κάθε ελεύθερο,περήφανο λαό.
Τα εφιαλτικά σημάδια δείχνουν τον ένα δρόμο.Η ώρα των ανέμων έχει πλησιάσει επικίνδυνα.


Στις φωτογραφίες η πόλη(παραλία) σήμερα και τη δεκαετία του ΄40.Η δεύτερη είναι από δικό μου άλμπουμ-στη μέση η μαμά μου.

Το βίντεο όπως και η φωτογραφία της πόλης από το διαδίκτυο.




22 σχόλια:

Maria είπε...

Όμορφη ανάρτηση Ελένη μου!!!μα υπάρχει πόνος στην ψυχή για αυτά που χάθηκαν αλλά και για αυτά που μας περιμένουν....έχεις την αγάπη μου!!

eleni είπε...

Πάντα άνεμοι ενάντιοι χτυπούσαν τον περήφανο λαό μας!Πάντα πολεμούσαμε και κερδίζαμε-τι πάθαμε τώρα;
Φιλιά!

ΕΛΕΝΑ είπε...

Ελενάκι μου μάλλον ξεχάσαμε με τον καιρό να πολεμάμε!
Πρέπει οπωσδήποτε να αφυπνιστούμε και να αντιδράσουμε, πριν να είναι πολύ αργά!
Καλή βδομάδα σου εύχομαι, φιλάκια!

Effie's Sweet Home Designs είπε...

EΛΕΝΗ ΜΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ ΣΗΜΕΡΑ!
ΕΧΩ ΕΝΑ ΚΟΛΛΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ ΓΕΝΙΚΑ!
ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΤΑΞΙΔΕΥΑ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΨΑΡΕΜΑ.
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΕΤΑΓΟΜΑΙ ΣΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΩ ΦΤΗΝΕΣ ΠΗΛΙΝΕΣ ΓΛΑΣΤΡΕΣ, ΤΑ ΤΟΥΒΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΡΗΓΓΕΙΛΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΑ ΕΦΕΡΕ ΦΟΡΤΗΓΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ ΣΤΗ ΜΙΣΗ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.
ΙΣΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΙ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΤΑΝ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΑ! ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ! ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ! ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΒΙΒΛΙΑ ΜΕ ΗΡΩΕΣ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΜΑΧΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΝΕΕΣ ΕΙΧΑΜΕ ΙΔΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΥΣ.
ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ, ΛΙΛΗ ΖΩΓΡΑΦΟΥ,ΣΩΤΗΡΙΟΥ,ΔΙΑΒΑΖΑΜΕ ΚΑΙ ΕΙΧΑΜΕ ΑΝΑΤΑΣΗ ΨΥΧΗΣ.ΑΚΟΥΓΑΜΕ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ ΚΑΙ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΧΑΤΖΗ .ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ. ΤΩΡΑ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ; ΟΤΑΝ ΕΠΡΕΠΕ ΒΓΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΜΕ! ΤΩΡΑ ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΙΝΑΙ ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ ΑΡΚΕΤΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ. ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΒΓΟΥΝΕ; ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ!
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΟΥ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ.
ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Μου αρέσει πολύ η εποχή του μεσοπολέμου..
Και η Χαλκίδα!
Ελπίζω να το βρω...

Αγώνας συλλογικός χρειάζεται τούτες τις δύσκολες ώρες!
Φιλιά!

χρυσάνθη είπε...

Μέσα από το βιβλίο αυτό που τόσο περιεκτικά το παρουσιάζεις μας μετέφερες σε χρόνια πολύ άσχημα .Δυστυχώς και τα σημερινά τείνουν να γίνουν πολύ πιό άσχημα,μιας και οι νεοέλληνες γνωρίσαμε μια ζωή με ανέσεις!!!Κατά την άποψή μου δεν μας φταίνε οι άλλοι!!!Ο κακός μας εαυτός φταίει για την κατάντια μας!!!Και μιά επεξήγηση για να μην παρεξηγηθώ.Ενα τέταρτο από τη Βέροια βρίσκεται η Βεργίνα,με ένα από τα καλύτερα και υπερσύγχρονα μουσεία του κόσμου !!!Εκεί φιλοξενούνται τα ασύλληπτου κάλλους ,μοναδικά στον κόσμο εκθέματα!Το εισιτήριο 5 και 3 ευρώ!!!!Η επισκεψιμότητα?? ανύπαρκτη!!!!!Γιατί???Μήπως και γι΄αυτό φταίνε οι άλλοι??Αν ήταν σε άλλη χώρα ,τα έσοδα θα κάλυπταν το μεγαλύτερο μέρος του κρατικού προϋπολογισμού!!..Συγγνώμην για την κατάχρηση .Ας ευχηθούμε για μια καλή εβδομάδα!!

Ποδηλάτισσα είπε...

Όμορφη ανάρτηση Ελένη μου!!! θα κοιτάξω να βρω το βιβλίο γιατί και εγώ αγαπώ την Χαλκίδα και την επισκέπτομαι συχνά!!! Στην ερώτησή σου «Πάντα πολεμούσαμε και κερδίζαμε – τι πάθαμε τώρα;;» θα σου πω το εξής: Ξεχάσαμε ή μάλλον φροντίσαμε να μην μάθουμε την ιστορία αυτού του κράτους… και όταν ένας λαός δεν ξέρει την Ιστορία του… καταντάει όπως εμείς!!! ….και για να μην πηγαίνω πολύ πίσω ιστορικά (και καταχραστώ την φιλοξενία σου) ένα θα πω… Τον χειμώνα του 1940-41 ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε κατά των δυνάμεων του Άξονα… λίγους μήνες αργότερα ο νεαρός αριστερός Μανώλης Γλέζος κατεβάζει την Γερμανικοί Σβάστικα από την Ακρόπολη…. και ΔΥΣΤΥΧΩΣ σχεδόν 70 χρόνια αργότερα… η Ελληνική Αστυνομία ρίχνει δακρυγόνα στον Μανώλη Γλέζο «γιατί διαδηλώνει κατά του προγράμματος λιτότητας»!!!! Να τι πάθαμε… κοιτάξαμε τις ανέσεις μας και πολύ απλά ξεχάσαμε την Ιστορία μας!!!

Maria B. είπε...

και τώρα Λενάκι, η Γερμανία θέλει εκδίκηση για την ήττα της στον Β'παγκόσμιο πόλεμο !!!

μας ταξίδεψες γλυκά !!!!

φιλια πολλά πολλά

vasiliki είπε...

"Η ώρα των ανέμων έχει πλησιάσει επικίνδυνα", αλλά πολλοί, πέρα βρέχει.
Για να δούμε στην καταιγίδα αν θα ενωθούμε όλοι μαζί...
Πολύ καλή η ανάρτηση Λενιώ μου!!
φιλί καρδιακό , σβουριχτό:):)

Μοντέρνα Σταχτοπούτα είπε...

Πολύ όμορφη ανάρτηση Ελένη μου.. Έχει μια μελαγχολία και νοσταλγία μαζί! Πάντα μαθαίνω και κάτι νέο όταν σε διαβάζω!
Φιλιά πολλά!!

Thalassenia είπε...

Όμορφη ανάρτηση και ωραίο βίντεο.
Το είδα πριν λίγες μέρες στην φίλη Αναστασία.

eleni είπε...

Έλενα,πώς γίναμε και δε λέμε να ξεκολλήσουμε από τη βολή μας;
Φιλιά!

eleni είπε...

Έφη,για να δείξουμε το δρόμο στους νέους,που τους καλομάθαμε-τα βρίσκουν όλα έτοιμα.
Αγαπημένοι λογοτέχνες μιας γλυκιάς νιότης!
Φιλιά!

eleni είπε...

Αντιγόνη,λατρεύω αυτή την εποχή,είχε δυσκολίες,αλλά και δύναμη!
Ελπίζω να το βρεις,μου το σύστησε η κυρία από το βιβλιοπωλείο στη Χαλκίδα,που πάντα αγοράζω τα βιβλία μου.
Φιλιά!

eleni είπε...

Χρυσάνθη μουείναι όμορφη η ατμόσφαιρα του βιβλίου,ιδιαίτερα όταν γνωρίζεις τον τόπο.
Δεν φταίνε οι άλλοι,σήμερα όμως κάποιοι ηθελημένα,με δόλο(;) μας έφεραν σ΄αυτή την κατάσταση.
Τα εκθέματα της Βεργίνας είναι απείρου κάλλους και σημασίας,αλλά αν δεν έχεις χρήματα ακόμη κι αυτό το μικρό ποσό εισόδου,φαίνεται υπέρογκο.
Φιλιά!

eleni είπε...

Ποδηλάτησα,από το Ιόνιο εσύ αγάπάς τον τόπο μας-χαίρομαι πολύ,γιατί το νησί σου-2 φορές έχω έρθει-είναι από τα αγαπημένα μου.
Όπως τα λες,βολευτήκαμε στην καλοπέρασή μας,γίναμε αδιάφοροι,ξεχάσαμε...
Φιλιά!

eleni είπε...

Βασιλική,πόσο θα ήθελα να βρίσκομαι εκεί ανάμεσα στον κόσμο,που φωνάζει,διαμαρτύρεται.Θα μου πεις ολο λόγια,τη μεγάλη στιγμή όμως,όλοι μαζί θα πορευτούμε.
Φιλιά!

eleni είπε...

Μαρία,αυτό πιστεύω και για να καθήσουμε ήσυχα-πάντα μας φοβούνται για την επαναστατική,απρόβλεπτη φύση μας.
Φιλιά!

eleni είπε...

ΜΣ,είναι η ατμόσφαιρα της τότε εποχής,γι΄αυτό προτιμώ βιβλία,που σε πηγαίνουν στο χτες.
Φιλιά!

eleni είπε...

Θαλασσένια,αξίζει κι Χαλκίδα μας μια αναφορά!
Θα επισκεφτώ την Αναστασία,δεν ήξερα ότι συμπέσαμε-ψάχνοντας για παλιά Χαλκίδα,έπεσα πάνω του στο youtube.
Φιλιά!

Δημιουργία είπε...

Ενδιαφερον βιβλιο, θα το ψαξω Ελενη.Η Χαλκιδα ειναι απο τις αγαπημενες μου πολεις, εκει γεννηθηκε ο μπαμπας μου.

eleni είπε...

Κατερίνα,ακόμη κρατάει μια ομορφιά,ειδικά η παραλία είναι μαγεία.
Φιλιά!