Η μυστική παπαρούνα

Εμπνευσμένο από το αγαπημένο μου βιβλίο "Η ζωή εν τάφω" του Στρατή Μυριβήλη.
Ο συγγραφέας το ονομάζει "Το βιβλίο του πολέμου",είναι όμως ένα βαθειά αντιπολεμικό ανάγνωσμα,ένας ύμνος της χαράς της ζωής,της ειρήνης,που αναπολεί .

"'Ηταν ένα λουλούδι εκεί!Συλλογίσου.....Είναι μια παπαρούνα,ανοιγμένη σαν μικρή βελουδένια φούχτα..."
"Είναι ένα ¨ζήτω¨.....μια κόκκινη σημαιούλα της φλογερής ζωής,μια υπόσχεση...είναι μια καλοσημαδιά....
...είναι εκεί,ένα ευτυχισμένο ραντεβού......Σα θα περνώ....νοερά θα γυρίσω να κοιτάξω και θα χαιρετήσω το κόκκινο λουλούδι,το μυστικό λουλούδι..." **

"Η υδρόγειος έγινε πια ένα κουβάρι αγκαθωτό σύρμα.........και τύλιξε την οικουμένη.Είναι ένα σιδερένιο φιδόχορτο,ένα περικοκλάδι δίχως φύλλα,όλο νύχια και δόντια.Ποτίζεται με ζεστό αίμα,θεριεύει κι απλώνει τις κουλούρες του.Τύλιξε τη Γης κι είναι ¨ο ακάνθινος στέφανος του μαρτυρίου της¨". *

".....σήκωσαν ένα προκάλυμμα με γεώσακους.......Είναι τσουβαλάκια φουσκωμένα....Άλλα πάλι κρεμάζουν...μισοαδειανά....κάτου από το δυνατό φεγγάρι".**

...η ψυχή μου σκιρτάει απόψε,πλούσια και χαρούμενη ανάβρα.Κι ας μην έχει πού να δώσει τα νερά της και τα λουλούδια της.**

Την ιδέα την πήρα από τα χαρακτικά του Σπύρου Βασιλείου,που κοσμούν το βιβλίο.

*Απόσπασμα από το κεφάλαιο: "Το περικοκλάδι του πολέμου"

**Τα λοιπά αποσπάσματα από το κεφάλαιο: "Η μυστική παπαρούνα"