Άλικο

O άσχημος καιρός συνεχίζεται,χιονόνερο,ομίχλη και κρύο πολύυυυ.....
Να δούμε πότε θα φανεί ο ήλιος,Μάρτιος από την Τρίτη μπαίνουμε στην άνοιξη,αν κι από την εαρινή ισημερία 21 είναι η επίσημη πρώτη της εποχής της αναγέννησης,της χαράς της φύσης.
Και πάλι μια χαρούμενη νότα για να ξεγελάσουμε την κατήφεια του καιρού:
παπαρούνες με modeling paste,για να γίνουν ανάγλυφες,να δημιουργήσω texture,ζωγραφισμένες κάποια χρόνια πριν.Στην άκρη ξέφτισε λίγο το χρώμα,κάπου είχε παραπέσει.Nαι,συμβαίνει κι αυτό,αφήνω στην άκρη κάποια έργα.
Αφού έκανα το σχέδιο,το πέρασα όλο με την πάστα και μετά το ζωγράφισα με ακρυλικά,τότε ήταν που εγκατέλειψα και το λάδι λόγω της μυρωδιάς .

Παπαρούνες άλικες,φλογερές,της άνοιξης λουλούδι!
"............οι Ρούσοι βάλανε παπαρούνες μέσα στις μπούκες των ντουφεκιώ μας.Ήτανε σα μια παράξενη λιτανεία με ατσαλένιες λαμπάδες,που στην κορφή τους άναβε η πιο χαρούμενη φλόγα.
-------------------------------------------------------
Πόση αγάπη υπάρχει στον κόσμο! Άφθονη σαν ποτάμι που χύνεται μέσα σ΄έναν κάμπο!Ανθισμένη σαν ένας λόφος κόκκινος από τις παπαρούνες,που σε φωνάζουνε να τις κόψεις.Δεν έχεις παρά να σκύψεις να τις κόψεις." *

Μαζί κι ένα μικρό πινακάκι σε ξύλο με καμβά κολλημένο,ένας παλιός σταθμός τρένου κι αυτό ακόμη παλιότερο,από τα πρώτα δειλά βήματα αρχές της προηγούμενης δεκαετίας.

*Από το βιβλίο του Μυριβήλη,ένα από τα πιο αγαπημένα μου,έχει λιώσει από τις πολλές φορές που το έχω διαβάσει:Ένα αντιπολεμικό ανάγνωσμα κι ας γράφει ο ίδιος ο συγγραφέας-το βιβλίο του πολέμου-ένας ύμνος κατά του ολέθρου του πολέμου:
"Η ζωή εν τάφω",κεφάλαιο"Ο λόφος με τις παπαρούνες"

Καλή εβδομάδα και καλό μήνα!