Αιαί-ώ Ζεύ και Γα και Φώς*

Εμπνευσμένο από το χορό της αρχαίας τραγωδίας αυτό το έργο μου.
Ένα κομμάτι ξύλο,που ξέβρασε το κύμα έγινε η βάση του.Το άφησα όπως ήταν, το πέρασα με λευκό ακρυλικό και πατίνα ασημί και γραφίτη,ήθελα να μείνει σε ασπρόμαυρους τόνους.
Σχεδίασα τα μέλη του χορού και τα έντυσα με γάζα,αυτή από το φαρμακείο।

Πολλά τα δεινά κουδέν αν-
θρώπου δεινότερον πέλει.
.................................................

σοφόν τι τό μηχανόεν
τέχνας υπέρ ελπίδ΄έχων
ποτέ μέν κακόν,άλλοτ΄επ΄εσθλόν έρπει.**

Βούτηξα τη γάζα σε αραιωμένη με νερό ατλακόλ και έντυσα τα σχέδια δημιουργώντας τις πτυχώσεις.Πρόσθεσα κι άλλη γάζα για τα χέρια και για μερικές ακόμη πτυχές των ρούχων.

Γάζα έβαλα και για τα σύννεφα,ενώ κάτω κόλλησα δυο βότσαλα και με κόλλα έφτιαξα τα χορταράκια.

Όταν στέγνωσαν,πέρασα πάλι λίγο κόλλα πάνω από τη γάζα,για να σκληρύνει και αφού στέγνωσαν έβαψα με ακρυλικά και πατίνα.

Μια κοντινή ματιά στα ρούχα,
στο κάτω τμήμα και

στα σύννεφα.

*Από το 1ο χορικό της "Μήδειας" του Ερυπίδη-επίκληση στο Δία,στη Γη και το φως .

**Πρώτο στάσιμο από την "Αντιγόνη" του Σοφοκλή.
Πολλά ΄ναι τα θάματα,

πιο θάμ΄απ΄τον άνθρωπο,τίποτα.

...............................................................
Κι ενώ έχει σοφία να μηχανεύεται

τέχνες π΄ούτε μπορούσε να ελπίσει κανείς

πότε γυρνάει στο κακό

και στο καλό πότε πάλι...