Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010

Η χελωνίτσα μας

Τη βρήκαμε ένα απόγευμα καλοκαιριού να διασχίζει αργά το δρόμο πλάι στο καλοκαιρινό σπιτάκι μας.Πού να πήγαινε ,αναρωτηθήκαμε με τα κορίτσια μου.Δεύτερη σκέψη δεν κάναμε,την πήραμε στην αυλή,γιατί δεν ξέραμε πού θα κατέληγε και επίσης κινδύνευε από τα διερχόμενα αυτοκίνητα .Τρία χρόνια πέρασαν και από τότε κλείνουμε το ετήσιο ραντεβουδάκι μας από Ιούνιο μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου.
Βολτάρει στην αυλή,τσιμπολογάει τα χορταράκια,αλλά πιο αγαπημένα της είναι αυτά τα πορτοκαλί λουλουδάκια.Τι αγγουράκια,φρουτάκια,μαρουλάκι της βάζουμε,αυτή σταθερή στις προτιμήσεις της.Ευτυχώς η αυλή γύρω γύρω είναι γεμάτη από τέτοια φυτά(έχουν μείνει από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες και δεν ξέρω πώς τα λένε).
Κάθε απόγευμα μετά το πότισμα ξεπροβάλει και τρέχει για νεράκι.Όλη την ημέρα με τη ζέστη,πού κρύβεται,ούτε που ξέρω.

Αν νομίσατε ότι γλυτώσατε από τη ζωγραφική,χάσατε!
Έχω κάνει σκιτσάκι της από τη φωτογραφία-ορίστε,μπροστά στο μενού της.
Αύριο πρωί θα πάμε στο χωριό μας,να ψηφίσουμε.Καλή ψήφο σε όλους-ες σας!
Ας αλλάξουμε την κατάσταση στο χέρι μας είναι,αρκετά μ΄αυτή την τρόικα!
Νομίζω ότι όλοι γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε!
--------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------
Εύχομαι ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ στις δυο φίλες της μπλογκογειτονιάς:
Όλγα και Ρίκη να πάτε πολύ καλά,να σαρώσετε!

26 σχόλια:

vasiliki είπε...

Το σκίτσο σου μου αρέσει πάρα πολύ, και η χελώνα σου!!! Ειχα και εγώ μια μάνα και 2 μικρά. το τι γινότανε με την γάτα μου δεν σου λέω τίποτα.
Την κουτρουβάλαγε και η χελώνα για να την τσιτώσει πήγαινε και έτρωγε από το πιάτο της πέπσυς(η γάτα μου)
Φοβερό γέλιο. Μετά απο κάποια χρόνια πήγαμε και την αφήσαμε μέσα σε ενα δάσος μαζί με τα μικρά της.
Αντε φιλί και καλό βόλι αύριο:):):)

eleni είπε...

Βασιλική,το ίδιο πάθαινε και μια,που είχαμε παλιότερα εδώ στο χωριό-τη γαύγιζε και τη "φερμάριζε" το σκυλί μας.μέχρι που την αφήσαμε ελεύθερη στο διπλανό δάσος.
Χαίρομαι που σου άρεσε το σκίτσο-κάποια στιγμή θα ανεβάσω κι άλλα από το μπλοκάκι μου.
Φιλιά!

Το βόλι εύχομαι να είναι εύστοχο!

Χαρά Θ. είπε...

χαίρομαι για την ζωοφιλία σου χωρίς "ρατσιστικές" επιλογές, θαυμάζω το χέρι σου που οτι σε εμπνέει το αποτυπώνει με ακρίβεια,χαίρομαι για τις σκέψεις που καταθέτεις, χαίρομαι για τις μουσικές σου επιλογές οταν μας κάνεις συν-ακουστές ,χαίρομαι γιατί είσαι φίλη μου.

vasiliki είπε...

Ελένη το σκίτσο σου είναι πολύ δυνατό!!! θα περιμένω και τα άλλα με πολύ αγωνία.
φιλί

Ανώνυμος είπε...

elenh sygxarhthria gia to leptomeres skitso sou-panta hthela na zwgrafizw ma den ta katafernw-opws mou aresan epishs h kikh kai h koko.exeis kallitexnikh fysh bravo.elenh apostolou

eleni είπε...

Χαρά μου,σ΄ευχαριστώ πολύ!
Κάποτε είχαμε και σκαντζοχοιράκικαι βάτραχο.
Και δική μου χαρά,που σε γνώρισα έστω και από μακριά.Είμαστεκατά το ήμισυ(εσύ)συμπατριώτισσες-δε θέλω άρνηση,ευβοιώτη πήρες.
Φιλιά!

eleni είπε...

Βασιλική,δεν περίμενα να το θεωρείς δυνατό-ξέρεις δεν έχω και τόσο πίστη στον εαυτό μου.
Φιλιά!

eleni είπε...

Ελένη,ευχαριστώ!
Από μικρή είχα την τρέλα,είχε ο πατέρας μου καλό χέρι.Έκανα και μαθήματα μέσω ίντερνετ και από βιβλία.Ακόμη διαβάζω.
Φιλιά!

Την Κική ή την Κοκό,δε μου είπες ποια προτιμάς.

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Καθόλου δεν αντικρούω τον τίτλο.
Το αποδέχομαι ως τιμή γιατί αναγνωρίζω οτι πηρα το καλλίτερο παιδί,δεν πιστεύεις πόσο καλός είναι...
Σκαντζοχοίρους δυστυχώς δεν τους αφήνουν τα σκυλιά τώρα (μήπως τα είχαν γύφτοι πριν; οι γύφτοι τρώνε τους σκαντζόχοιρους), όσο για βατράχια, δεν φαντάζεσαι τι γίνεται τα βράδυα απο το κοάξ-κοάξ γύρω-γύρω.
ΑΥτά την γλύτωσαν!
Φιλάκια και περιμένω με αγωνία την έκθεση! Και νάχεις εμπιστοσύνη στις δυνατότητές σου γιατί ΤΟΧΕΙΣ!

eleni είπε...

Είδες,τι παιδιά βγάζουμε;
Το σκαντζοχοιράκι μας το έκλεψαν,μάλλον τσιγγάνοι,γιατί προηγουμένως το είχαν ζητήσει από την κόρη μου.
Θα τα βάζω λίγα λίγα,είναι αρκετά,κάνω εξάσκηση,για να μην ξεμαθαίνει το χέρι-θα τα έχω για αρχείο.
Φιλιά!

Δημιουργία είπε...

Γλυκα η χελωνιτσα σας, αλλα και το σκιτσο αψογο.Ειχαμε κι εμεις καποτε μια αλλα την πηγαμε στο δασος, τι να κανει το ζωντανο μεσα στα τσιμεντα? Καλη εβδομαδα να εχεις.

eleni είπε...

Κατερίνα,εδώ ζει καλάστην αυλή,έχει πράσινο και τα αγαπημένα της λουλουδάκια.
Φιλιά!

drosostalitsa είπε...

Γλύκα είναι η χελωνίτσα! Πως την λέτε???

Καλή εβδομάδα

eleni είπε...

Δροσοσταλίτσα,αβάπτιστη ακόμη!
Θελεις να είσαι η νονά;
Χελωνίτσα τη φωνάζω και γνωρίζει τη φωνή,δεν κρύβει το κεφαλάκι της πια.
Φιλιά!

misirlouka είπε...

Αγαπω τις χελωνες!!!!Καποτε στο εξοχικο ειχαμε καμμια δεκαρια!!
Αλλα η δικη σου εχει και πορτραιτο..χαχαχα.Να σαι καλα βρε ελενη που εσωσες αυτην την γλυκια ζωουλα.

eleni είπε...

Misirlou,την αποθανάτισα,για να μείνει στην αιωνιότητα,αλλά τόσα χρόνια που ζει...
Είναι γλυκούλες,δε θα ήταν κρίμα να χαθεί;Είναι νεαρή ακόμη.
Φιλιά!

Evie είπε...

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΕΛΕΝΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗ ΟΜΟΡΦΗ ΧΕΛΩΝΙΤΣΑ ΣΟΥ.

Sandra είπε...

Eleni, thanks for your visit, have a nice week, kisses,
Sandra

eleni είπε...

Εύη μου,και συ να περνάς όμορφα εκεί μακριά!
Φιλιά!

eleni είπε...

Hi,Sandra!
Thank you !
Kisses!

Ανώνυμος είπε...

PROTIMW THN KIKH GIA ENA KAI MONADIKO LOGO PANTA HTHELA NA HMOUNA XANTHIA MA OSO KI AN TO PROSPATHISA APETYXA PATAGWDWS.KAI GIA NA MHN YPOGRAFW ME TO ONOMATEPWNYMO THA YPOGRAFW SAN AGGIANNIWTISA.KALHNYXTA.

eleni είπε...

Ελένη,θα σου πήγαινε το ξανθό,με τα πολύ όμορφα γαλάζια-πράσινα(;) μάτια,που έχεις!
Καλό σου βράδυ!

simonmad είπε...

Φέτος "σώσαμε" με τις κόρες μου 4 χελώνες που περιφέρονταν στην άσφαλτο ανάμεσα στις οικοδομές της μικρής πόλης που ζούμε. Ο κήπος μας είναι μικρούλης, αλλά βρήκαν καταφύγιο όλες και χαιρόμαστε πολύ που τις έχουμε κοντά μας. Το σχέδιο σου είναι πολύ γλυκό!

kiki είπε...

Κουκλιτσα! Όταν ήταν μικρά τα παιδιά μας, πάντα ψάχναμε μήπως φιλοξενήσουμε καμία στην αυλή μας...

eleni είπε...

Είδες τι χαρά νοιώθεις,όταν ζώζεις ένα ζωάκι;
Ευχαριστώ πολύ!
Φιλιά!

eleni είπε...

Deli,γνωρίζει και τη φωνή μου πια!
Είναι γλυκούλα!
Φιλιά!