Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Άσπρα καράβια

Το Αιγαίο είναι η θάλασσα,που βρέχει την παραλία μας,η "δική μας θάλασσα".
Όπου κι αν στρέψουμε το βλέμμα,η αγαπημένη"μεγάλη πράσινη" μάς περιβάλλει,δίνει ρυθμό στη ζωή μας,πνοή στα όνειρά μας.
Γεμάτο μνήμες το πέλαγος,λίκνο πολιτισμών,πλημμυρισμένο από ήλιο και φως ,αρμύρα,βρεγμένα βότσαλα,γαλήνη,παφλασμό και θαλασσοταραχή.Η αγκαλιά και δροσιά του αλησμόνητη,ο κυματισμός του θωπευτικός,η αντάρα του μεγαλειώδης,τρομαχτική.

Έφερα τη ζωή μου ως εδώ
Στο σημάδι ετούτο που παλεύει
πάντα κοντά στη θάλασσα
...................................................

Πάντα κοντά στη θάλασσα όταν ο ήλιος
Τον μαθαίνει ν΄ανασαίνει κατά κει που σβήνεται
Η σκιά ενός γλάρου.
Ελύτης

Στις αρχές Ιουνίου στην ακρογιαλιά μπορείς να βρεις τ΄απομεινάρια του χειμώνα σκορπισμένα στην άμμο και τα βότσαλα.Δε λέω για τους μεγάλους κορμούς,αν και πολύ θα ήθελα να έχω έναν στην αυλή μου,παρά για μικρά ξύλα,πέτρες ,ίσως που και που κανένα κοχύλι.
Έχω μαζέψει αρκετά ξύλα ,τα παράτησα σε μια γωνιά,κάθε χρόνο τα κοιτούσα μόνο ,αλλά φέτος -τέλος καλοκαιριού - χωρίς υποχρεώσεις και ορεξάτη ξεκίνησα να φτιάξω μερικά καραβάκια,έστω κι αν οι κατασκευές δεν είναι το φόρτε μου.
Παιδεύτηκα στο κόλλημα,τα ξυλάκια που χρησιμοποίησα για κατάρτι ξεκολλούσαν,στο τέλος κατάφερα να τα σταθεροποιήσω-ελπίζω να μείνουν εκεί.
Τα έβαψα με ακρυλικά,έβαλα σπάγγο και σχοινί θάλασσας κι έτοιμα!
Το μικρούλι είναι για το μωρό μας,το ονόμασα angel.

Θα ήθελα τη γνώμη και γνώση σας:λέω να τα κρεμάσω στον τοίχο,αλλά πώς;Από το κατάρτι... φοβάμαι μη φύγει πάλι.Πολύ θα με βοηθήσετε με τις προτάσεις σας.



24 σχόλια:

Μαριλένα είπε...

Ελένη μου, τι όμορφα που ειναι!
να τα βάλεις σε δικές τους βάσεις και να τα κρεμάσεις. σε ραφάκια πχ

φιλιά πολλά
καλή βδομάδα :))

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Δημιουργία,γραφή και μουσική...Το τέλειο!
Πανέμορφα τα καραβάκια σου.
Εγω θα πρόσθετα και ένα πανάκι, έτσι για νάναι πλήρως καλοτάξιδα.
Αν απο την πίσω πλευρά κάρφωνες μία μικρή "πλάτη" (όσο να το καλύπτει το ξύλο) και το κρεμούσες απο εκεί;
Δεν ξέρω πώς θα μπορούσα να σου δώσω να καταλάβεις τι εννοώ, εσύ όμως είσαι Καλλιτέχνης και θα βρείς λύση.

John είπε...

Πολύ ωραία τα καραβάκια σου!! Θα την βρεις την άκρη με το να τα κρεμάσεις.. καλή εβδομάδα!!

Rena είπε...

Πολύ όμορφα τα καραβάκια,η παραπάνω ιδέα με τις βάσεις ραφάκια μου άρεσε πολύ,μπορείς επίσης να τα δέσεις με σπάγκο από τη βάση τους και να τον αφήσεις όσο μακρύ θες για να τα κρεμάσεις.Ελπίζω να κατάλαβες.
Καλώς σε βρήκα!

eleni είπε...

Μαριλένα,άργησα,αλλά κάτι έφτιαξα τελικά-ευχαριστώωω!
Θα μου εξηγήσεις τηλεφωνικά τι εννοείς,δεν τα πιάνω κι εύκολα.
Φιλιά!

eleni είπε...

Χαρά,έτσι νοιώθω για τη θάλασσα!Μεγαλωμένη στον Ευβοϊκό,τον βλέπω να σβήνει,αλλά έχω πια τη χαρά να ζω από επιλογή στο Αιγαίο μας.
Καλύτερα να κολλήσω,γιατί τα καρφάκια δύσκολα πιάνουν σ΄αυτά τα ξύλα.
Φιλιά!

Maria είπε...

Τα καραβάκια σου είναι πανέμορφα !!!(Φίλα και για μας κάνα ξυλαράκι φιλενάδα)Μια ιδέα που μπορώ να σου δώσω γιατί έτσι τα έφτιαξα και εγώ είναι ότι υπάρχουν κάτι ωραία βιδάκια με στρογγυλό κεφάλι (κυκλάκι)για ξύλο στο χρωματοπωλείο που το βιδώνεις στο ξύλο είτε στην πάνω μεριά στο κατάρτι είτε από κάτω και κρεμάς με σχοινί η με κορδέλες διάφορα κοχύλια.Ελπίζω να βοήθησα πολλά φιλιά!!

eleni είπε...

John,καλώς ήρθες!
Θα μελετήσω τις προτάσεις των φίλων.
Ευχαριστώ!Καλό βράδυ!

eleni είπε...

Ρένα,καλώς ήρθες!
Ευχαριστώ πολύ!Η ιδέα σου ενδιαφέρουσα,δε χρειάζεται άλλη επέμβαση.
Φιλιά!

Τι όμορφες κατασκευές φτιάχνεις!Περιηγήθηκα το blog σου,όλα πολύ μου άρεσαν.

eleni είπε...

Μαρία,έχεις φτιάξει ήδη;
Θα ρωτήσω για βιδούλες,αλλά δεν είναι δύσκολο το βίδωμα;Για να δέσω το σπάγγο έβαλα μικρά καρφάκια,υπέφερα,μου λύγιζαν.
Θες να σου στείλω;
Φιλιά!

Maria είπε...

Ευχαριστώ Ελένη μου κράτα τα όταν βρεθούμε από κοντά...εγώ τα βίδωσα με το χέρι εύκολα και γρήγορα!!αν κατέβεις χαμηλά στο blog θα δεις τα καραβάκια αλλά χωρίς τις βιδες γιατι τις έβαλα μετά.

eleni είπε...

Τα είδα,Μαρία,δεν τα θυμόμουν.Τους έβαλες και πανάκι,τα στόλισες όμορφα.

kiki είπε...

Εσυ τα έκανες ε; Τι ομορφα!!! Δοκίμασε να βάλεις κανένα σπαγγάκι με κόλλα σιλικόνης από πίσω!

erifili είπε...

Ελενάκι μου υπέροχα τα καραβάκια σου όπως και το ποίημα και το τραγούδι.Θα συμφωνήσω με την Μαρία για τον τρόπο κρεμάσματος.Μπορείς πάλι να πας σε κατάστημα που φτιάχνει κορνίζες και να πάρεις εκείνα τα μικρά κρεμασταράκια που βάζουν στα μικρά καδράκια.Στερεώνονται επάνω στο καδράκι με 2 μικροσκοπικά καρφάκια.Θα σου δείξουν αυτοί τον τρόπο.Φιλιά

eleni είπε...

Deli,είδες;Κάτι κατάφερα,μόνο λίγο το κόλλημα με παίδεψε.
Αυτη τη σιλικόνη δεν την έχω δοκιμάσει ποτέ,λένε ότι είναι καλή.
Φιλιά!

eleni είπε...

Εριφύλη,πίστευα ότι δε θα είχα αποτέλεσμα.αλλά πείσμωσα.
Ευχαριστώ,θα μελετήσω και την πρότασή σου.
Φιλιά!

IZA είπε...

Μπράβο Ελένη μου. Είναι υπέροχα. Να στολίσεις τα ραφάκια σου ή τα τραπεζάκια σου μαζί με βότσαλα. Φιλάκια.

ΕΛΕΝΑ είπε...

Καλά, τι χρυσοχέρα είσαι εσύ??
Υπέροχα Ελενάκι μου, γεια στα χεράκια σου!
Φιλάκια, καλό βράδυ!

eleni είπε...

ΙΖΑ,είδες,τα κατάφερα!
Πόση ώρα μου ήρε να κολλήσω τα ξυλάκια,δεν μπορείς να φανταστείς.
Μμμ,ενδιαφέρουσα πρόταση!
Φιλιά!

eleni είπε...

Ελενάκι,καμαρώνω,που το λες χιχι!
Καποια χρόνια τα ονειρευόμουν και αποφάσισα να τα φτιάξω.
Φιλιά!

Maria B. είπε...

Ελενιώ άν έχουν βάρος νομίζω ότι δεν θα μπορούν να σταθούν με σιλικόνη (την έχω δουλέψει πολύ γιαυτό στο λέω). Εαν δε τα βάλεις σε εξωτερικό τοιχό το καλοκαιρι με την ζέστη μπορεί να λιώσει. κάνε ένα ραφάκι απο παρόμοιο ακανόνιστο ξύλο, βάφτο μπλέ και ακουμπησέ τα επάνω και έτσι δεν θα χρειάζεται να τα κρεμάσεις.


γεια στα χεράκια σου!!! το μικρότερο είναι το πιο ωραίο, χαζογιαγιούλα ή μου φαίνεται ????
χιχιχιιχι!!

φιλια πολλά πολλά !!!

eleni είπε...

Μαρία,θα μοιάζει με θάλασσα,πολύ καλό!

Το ξύλο είναι διαφορετικό-εντάξει το έβαψα με πιο έντονα χρώματα.
Φιλιά!

Maria είπε...

Ελένη μου, κάνε σε παρακαλώ μια επίσκεψη στο blog μου, υπάρχει ένα βραβείο που σε περιμένει...!

eleni είπε...

Μαρία,ευχαριστώ!
Το έβαλα ήδη!
Πρέπει να το προσφέρω;