Να είναι μια χρονιά ανάτασης για όλους,απαλλαγμένη από δισταγμούς ,με διάθεση αγωνιστική!ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!
Ανακαλύψαμε ότι για δυο χρόνια-τόσο ήμουν εκεί-πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο.

Γνωστό είναι το μυθιστόρημα-και η ταινία-¨Το άρωμα" του Πάτρικ Ζίσκιντ,που σε μεγάλο μέρος διαδραματίζεται σ΄αυτή την πόλη των αρωμάτων.
Το αρωματάκι μου με τρία από τα αρωματικά συστατικά.
Τ ο δεντράκι στο σπίτι σάς το έδειξα πέρυσι,φέτος στόλισα κι ένα μικρούλι στο μπαλκόνι.
Έφτιαξα λουλουδάκια πάνινα και το στόλισα.Όλο το βράδυ Παρασκευής αυτή την απασχόληση είχα,για να είναι έτοιμα την επόμενη,παράλληλα μπαινόβγαινα για να τακτοποιώ τη ζημιά απ΄του αέρα τα καμώματα.
Του έβαλα φωτάκια για να λάμπει τη νύχτα-εδώ με λιγοστό φως,για να φαίνεται καλύτερα.
Στη γλαστρούλα μερικά κλαδάκια χρυσαφιά,που κι αυτά τα κυνηγούσα το βράδυ,ώσπου βαρέθηκα και το πρωί τα βρήκα κάτω, στην πίσω αυλή.Δίπλα τα κουκουνάρια μου.
Διπλώνουμε το κάθε τετράγωνο στα δυο και μετά στα τέσσερα,σχεδιάζουμε όπως βλέπουμε στην εικόνα και κόβουμε στην άκρη μια μικρή τρύπα για το κέντρο.
Τα δικά μου τετράγωνα και οι στήμονες από χοντρό σπάγγο.
Τα κρέμασα λίγο ακόμη και αφού ήταν έτοιμα τα έβαψα με άσπρο σπρέι.Δε χρειάζεται μεθοδικό βάψιμο,απλά λίγο ν΄ασπρίσουν.
Ανακύκλωση κουτιών μικρών,μικρότερων και πιο μεγάλων-πάντα κρατάω όσα είναι σε καλή κατάσταση και ήρθε ο καιρός να αξιοποιηθούν.Έχω κι άλλα,αργότερα αυτά.
Στα επόμενα ροζ φορεματάκια,ενώ άφησα την επιφάνεια όπως ήταν,μου άρεσε.
Τα επόμενα είναι γιορτινά και μ΄αυτά παίρνω μέρος στο διαγωνισμό της Ανεράιδας.
Αυτό ήταν αρκετά ψηλό και είχα τη δυνατότητα να ζωγραφίσω και τα πλαϊνά του.
Ένα μικρούλι,που κάλυψα με χαρτί από το τετράδιο μουσικής των κοριτσιών(φωτοτυπία)-free as a bird το τραγουδάκι-και γύρω έβαλα πάστα διαμόρφωσης.
Στο κόκκινο άφησα την επιφάνεια αχρωμάτιστη,άλλωστε το κόκκινο ταιριάζει στις γιορτές,το ζωγράφισα και μόνο μερικές πιτσιλιές έριξα στο φόντο.
Στο τελευταίο,είναι και το μεγαλύτερο,το ύφος είναι vintage.Πέρασα την επιφάνεια με σφουγγαράκι,ταμποναριστά αλλού πιο πυκνά κι αλλού αραιότερα,ώστε να αντανακλάται το μαύρο χρώμα του.
Χειμερινό το τοπίο,θολό από το χιόνι , με κυρίαρχο το κόκκινο.Τη γούνα γύρω από το λαιμό και τα μανίκια την έφτιαξα ανάγλυφη και πάλι με πάστα.
To καινούριο κουτάκι κι αυτό σε vintage στυλ.Μ΄αυτό παίρνω μέρος στην ανταλλαγή δώρων της Ρένας.
Δέντρα μόνα,σιωπηλά.Φυτρώνουν στην τύχη,τον τόπο δε διαλέγουν,μα όπου βρεθούν ποτέ τίποτα δε ζητούν.
Χέρια φυλλοφόρα τα κλαδιά τους καρτερικά προσμένουν των πουλιών τις φωλιές,τη γλυκιά τους λαλιά.
Τα πληγώνουμε δε μιλούν-άραγε κρυφά δακρύζουν;
Από μικρούλα είχε αδυναμία στο ροζουλί.Όσα διάλεγε-ρούχα,παιχνίδια,ο,τιδήποτε- το χρώμα αυτό ήταν το κυρίαρχο.
Στη μέση είχε ένα στρογγυλό άνοιγμα,που το κάλυψα με χαρτόνι κι επάνω του κόλλησα χαρτί ζωγραφικής για ακρυλικά.Εκεί έβαλα το θέμα μου-ένα γυναικείο πρόσωπο με καπέλο.
Γύρω από την ένωση, για να μη διακρίνεται, έβαλα πάστα διαμόρφωσης,την έβαψα ασημί και κόλλησα μικρές tiny glass beads,αυτό γράφουν στη συσκευασία.
...έφτιαξα χαλβά με αμύγδαλα,που της αρέσει,μας αρέσει-για το καλό,για να γλυκάνουμε την ημέρα,όπως λέγεται.