Eσωτερικό Αγίας Σοφίας

Αρχίζοντας την επίσκεψη στο εσωτερικό της Αγίας Σοφίας,θα σας δείξω γενικές φωτογραφίες και σε άλλη ανάρτηση τις τοιχογραφίες.Μερικές φωτογραφίες είναι θολές,γιατί βιαζόμουν να προλάβω την ξεναγό.Κάποια στιγμή μάλιστα έμεινα πολύ πίσω και την έψαχνα μέσα στις πολλές ομάδες ξενάγησης. Αρχίζοντας από αριστερά προς δεξιά:
Το βαπτιστήριο,μαρμάρινη κολυμβήθρα,με τα δυο διακοσμητικά φίδια.
Ο γυναικωνίτης,ο πρόναος,μια άποψη του ναού από ψηλά,το ιερό με την Πλατυτέρα,άλλη μια άποψη του γυναικωνίτη,ο οποίος ήταν πολύ μεγάλος,αφού τη βυζαντινή περίοδο οι γυναίκες και η αυτοκράτειρα ακόμη από εδώ παρακολουθούσαν τη λειτουργία.Οι διακοσμήσεις στους τοίχους έγιναν πάνω από την κάλυψη των ψηδιδωτών από τους Τούρκους βάσει της αρχικής διακόσμησης.Σε μερικά σημεία έχουν αποκαλυφθεί ή αποκαλύπτονται τα πρωτότυπα.
Ο μεγάλος κύκλος στον κυρίως ναό,όπου στεκόταν ο αυτοκράτορας,ενώ στους άλλους μικρούς κι ακόμα μικρότερους ήταν οι θέσεις των αξιωματούχων που τον περιέβαλλαν αναλόγως με το αξίωμά τους.
Σ΄αυτό το σημείο βρισκόταν η πόρτα από την οποία διέφυγε ένας ιερέας προς τη μονή Μπαλουκλί,για να ειδοποιήσει τον ηγούμενο ότι η Πόλη αλώθηκε.Από τότε μένει κλειστή και ο θρύλος λέει ότι κανείς δεν μπόρεσε να την ανοίξει-αυτό θα γίνει όταν ξαναπάρουμε την Πόλη.
Απόψεις του ναού -κίονες τόξα,καμάρες και μαρμάρινος διάκοσμος.
Ο υπέροχος ανάλαφρος τρούλος διαμέτρου 30μ.,που είναι καλυμμένος από ισλαμικά σύμβολα,είχε αποκτήσει μια σχεδόν μυθική διάσταση.Ήταν τόσο λεπτό το υλικό κατασκευής του,ώστε οι χρονικογράφοι της εποχής ανέφεραν,ότι το φως από τα εκατοντάδες κεριά, που κρέμονταν από ψηλά στο εσωτερικό του,τον έκαναν να λάμπει τη νύχτα σαν ένας τεράστιος χρυσός φάρος ορατός από τα πλοιά που έπλεαν στη θάλασσα του Μαρμαρά.Κάτω από τα σύμβολα αυτά μετά από εξέταση με λέιζερ είδαν ότι υπάρχει το ψηφιδωτό του Παντοκράτορα.
Άλλη μια υπέροχη διακόσμηση με μάρμαρα.Όπου δεν υπήρχαν ψηφιδωτά οι τοίχοι ήταν καλυμμένοι με εξαιρετικά μάρμαρα.
Αυτό το τεράστιο βάζο να το πω-υπάρχουν δυο αριστερά και δεξιά του ναού-ήταν δώρα προς το σουλτάνο.
Μια οπή προς την έξοδο από τον κυρίως ναό λέγεται ότι έγινε, όταν ο Ιουστινιανός,που υπέφερε από τρομερούς πονοκέφαλους,ακούμπησε το κεφάλι του και προσευχήθηκε να θεραπευτεί.Σήμερα στήνεσαι στην ουρά,βάζεις το μεγάλο δάχτυλο και στρίβεις το χέρι κάνοντας μια ευχή.
Στις επόμενες τρεις είναι μια βαριά πύλη από ξύλο βελανιδιάς,επιστρωμένη από μπρούτζο.Είναι αυθεντική και βλέπουμε το διάκοσμο και την ελληνική-βυζαντινή γραφή.
Άλλες μαρμάρινες διακοσμήσεις.
Τέλος το σημάδι στον κίονα λέγεται ότι είναι από την οπλή του αλόγου του Μωάμεθ του Πορθητή,όταν αυτός μπήκε στο ναό πατώντας στα πτώματα των κατοίκων,που είχαν βρει εκεί άσυλο.
Τα ισλαμικά στοιχεία που προστέθηκαν,όταν μετατράπηκε σε τζαμί:
Στη θέση του ιερού και λίγο λοξά,ώστε να είναι προσανατολισμένο προς τη Μέκκα,το μουσουλμανικό ιερό.
Τεράστιες ισλαμικές καλλιγραφίες με θέματα από το κοράνι έχουν αναρτηθεί σε διάφορα σημεία.Αν και σήμερα η Αγία Σοφία είναι υπό την προστασία της Ουνέσκο που έχει αναλάβει την αποκατάσταση της πρότερης μορφής,τα στοιχεία αυτά διατηρούνται και μάλιστα συντηρούνται.
Ο μουσουλμανικός άμβωνας.
Βιτρό ισλαμικής τέχνης.

Decoupage

Μερικά καινούρια έργα με decoupage.Μια παλιά ξύλινη ψωμιέρα-εσωτερικό.

Τα πλαινά εξωτερικά.
Ένα λευκό πιάτο με ανοιξιάτικο θέμα.
Μπουκαλάκι,το πρώτο που έφτιαξα.
Χάρτινο κουτί,που κάλυψα με κομμάτια εφημερίδας,από πάνω decoupage και πέρασμα με κάσια.Εδώ φυλάω τις αποδείξεις-τι βάσανο κι αυτό!

Μια σημαντική ημέρα!

Μαύρη επέτειος σήμερα για τη χώρα μας.Όχι,δεν πρόκειται να καταπιαστώ μ΄αυτό σήμερα.

Αυτή η μέρα γίνεται πλέον για την οικογένειά μας ξεχωριστή:Σήμερα το απόγευμα στο Πνευματικό κέντρο του Δ. Αθηναίων παντρεύεται η μικρή μας κόρη,η Μίνα.

Αυτή τη χαρά μας θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας φίλοι μου.

Εύχομαι να καμαρώσετε κι εσείς τα παιδιά σας,όπως επιθυμείτε!

Αγία Σοφία

Επέστρεψα από την εκδρομή στην Κωνσταντινούπολη γεμάτη όμορφες εικόνες,αλλά και πίκρα για τα μέρη που χάσαμε.Είναι πανέμορφη πόλη,όπως και όλη η περιοχή της Ανατολικής Θράκης.Η ξενάγηση αρχίζει με τι άλλο;Την Αγία Σοφία,που αξιώθηκα να θαυμάσω από κοντά.Μια γενική άποψη του περίλαμπρου ναού.Άρχισε να χτίζεται το 532 και ολοκληρώθηκε το 537.Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός ήθελε να χτίσει ένα μεγαλοπρεπή ναό και γι΄αυτό το λόγο ανέθεσε την εκτέλεση στον Ανθέμιο και τον Ισίδωρο.Η περιοχή αυτή είναι από τις ομορφότερες στην Πόλη.

Μια άλλη άποψη.Ο μικρός τρούλος στα δεξιά είναι μαυσωλείο σουλτάνου.Υπάρχουν τρία τέτοια μαυσωλεία .

Για το σχέδιο της Αγίας Σοφίας υπάρχει ένας θρύλος:Λέγεται ότι ο Ιουστινιανός δεν μπορούσε ν΄αποφασίσει για το σχέδιο.Μια μέρα όπως έπαιρνε αντίδωρο,αυτό του έπεσε και τότε μια μέλισσα το πήρε και πέταξε έξω από την εκκλησία.Διέταξε τότε να ψάξουν όλοι οι μελισσοκόμοι να το βρούν.Για την εύρεση υπάρχουν δυο εκδοχές:

Η πρώτη ότι βρέθηκε σε μια κερήθρα,όπου οι μέλισσες είχαν φτιάξει ένα ομοίωμα-μακέτα του ναού.

Η δεύτερη ότι το ομοίωμα του ναού βρέθηκε στην Αγία Τράπεζα του παλιού ναού.

Μόλις το αντίκρυσε ο Ιουστινιανός διέταξε ο ναός να χτιστεί βάσει αυτού του σχεδίου.

Κι άλλη μια άποψη.Το κοκκινωπό χρώμα οφείλεται στο υλικό που χρησιμοποίησαν για το χτίσιμο-εκτός από άμμο πρόσθεσαν τριμμένο τούβλο,ψημένο σε θερμοκρασία χαμηλότερη από τα δικά μας,για να είναι το κτίριο ελαφρύτερο και αντισεισμικό.Έχει αντέξει ως σήμερα σε πολύ δυνατούς σεισμούς.

Μπαίνοντας στον προαύλιο χώρο περάσαμε από ηλεκτρονικό έλεγχο της τσάντας μας,πρώτη φορά μου έτυχε αυτό σε επίσκεψη μνημείων.Η κρήνη με την καρκινική επιγραφή ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ δεν υπάρχει πια,η επιγραφή βρίσκεται στο αρχαιολογικό μουσείο της πόλης.Αυτή η κατασκευή είναι μουσουλμανική.

Μια από τις τρεις εισόδους που οδηγούν στον εξωτερικό νάρθηκα της Αγίας Σοφίας.Από εδώ πέντε πύλες οδηγούν στον εσωτερικό νάρθηκα.

Απομεινάρια του παλαιότερου ναού του Θεοδοσίου,βασιλικού ρυθμού με λίθινο τείχος και ξύλινη σκεπή, πάνω στον οποίο χτίστηκε η Αγία Σοφία, βλέπουμε στον κήπο.Αυτή η εκκλησία είχε χτιστεί στη θέση της πρώτης Μεγάλης Εκκλησίας,που ήταν κι αυτή σε ρυθμό βασιλικής με ξύλινη σκεπή και κάηκε ολοσχερώς.

Εδώ εικονίζονται αμνοί,σύμβολο του χριστιανισμού.

Άλλο ένα κομμάτι από τον παλιό ναό.

Μαρμάρινα ευρήματα της παλιάς εκκλησίας.

Μια μικρή γεύση από το εσωτερικό.Βλέπουμε τα μάρμαρα με τουςυπέροχους κυματισμούς,που ο Ιουστινιανός μετέφερε από ολόκληρη τη Βυζαντινή επικράτεια για να κοσμήσει αυτόν το μεγαλόπρεπο ναό.Βρισκόμαστε στον εσωτερικό νάρθηκα απ΄όπου εννέα πύλες σε οδηγούν στο εσωτερικό του ναού.

Bραβεία

Φίλες μου επέστρεψα γεμάτη εικόνες και συναισθήματα από την μαγευτική Κωνσταντινούπολη.Πριν φύγω η γλυκιά Εριφύλη με τίμησε προσφέροντάς μου αυτά τα δυο βραβεία.Την ευχαριστώ πολύ!

Δεν πρόλαβα να κάνω τότε την ανάρτηση,γι΄αυτό οι φωτογραφίες από την Πόλη ας περιμένουν.

Δεν ξέρω ποια από σας να διαλέξω,το αφιερώνω σε όλα τα blogs που επισκέπτομαι με πολλή αγάπη κι ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη φιλία σας!

Κάνω μόνο μια μικρή εξαίρεση για μια μικρούλα,χαριτωμένη φίλη:Τη Ραφαηλία!

Δεν πιστεύω να θυμώσετε;Το αξίζει το ζουζουνάκι,που οι περισσότερες γνωρίζουμε από τις περιγραφές της Ισημερίας(μαμά Μαριλένα),αλλά και από το προσωπικό της blog.

Χελιδόνια

Άνοιξη,φίλοι μου,τα χελιδονάκια γύρισαν και πάλι.Τέλος ο χειμώνας πια!!!

Ένα ζευγαράκι συννεννοείται,μάλλον πού θα φτιάξει τη φωλιά του.Ανακάλυψα ότι είναι τα "δικά μας",που κάθε χρόνο έρχονται στη φωλίτσα κάτω από το μπαλκόνι.Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι γίνεται από τα τιτιβίσματα!Λεπτό δε σταματούν!Τι να λένε άραγε;Συμφωνούν,διαφωνούν για την επιδιόρθωση της φωλίτσας;Σχεδιάζουν,ονειρεύονται την οικογένεια που σε λίγο θα στήσουν;Στέκομαι και τα χαζεύω ώρα,ακούω τις φωνούλες τους,χαίρομαι μαζί τους,γίνομαι και πάλι παιδί....

Η φωτογραφία αυτή και η επόμενη είναι περσινές,φέτος δεν ξεκίνησαν την επώαση.Το ένα από το ζευγάρι,το αρσενικό,κάθεται στα κοντινά καλώδια,επιτηρεί την περιοχή,προσέχει το θηλυκό,που είναι στη φωλιά και γλυκά καρτερεί τα νεαρά πουλάκια.Με θαυμασμό τα παρατήρησα,πόσο βοηθούνται μεταξύ τους,πόση σύμπνοια υπάρχει στη σχέση τους,με πόση αγάπη φέρνει φαγητό στη μέλλουσα μανούλα.

Η φωλίτσα!Αν κοιτάξετε προσεχτικά θα διακρίνετε μικρά κεφαλάκια-τα χελιδονάκια περιμένουν τους γονείς να φέρουν τροφή και αργότερα να τους μάθουν πώς θ΄απλώσουν τα φτερά τους,πώς θα κάνουν το πρώτο πέταγμα.Στην αρχή είναι δειλό πολύ κοντά στο σπιτάκι,σιγά σιγά ξεμακραίνουν,γίνονται αυτόνομα.

Η φωτογραφία είναι θολή,γιατί μόλις πήγα να φωτογραφίσω,άκουσα ηχηρά τιτιβίσματα και οι γονείς στριφογύριζαν πάνω από το κεφάλι μου.Φοβόντουσαν τα καημένα μήπως πειράξω τη φωλίτσα τους,αλλά δεν ήξεραν ότι εγώ έτρεμα περισσότερο απ΄αυτά.Κάθησα κάτω,ακίνητη,έφυγαν προς στιγμή.Μόλις έκανα να κουνηθώ άρχισαν πάλι κατεβαίνοντας χαμηλά,στριφογυρίζοντας επάνω μου.Λαχτάρισα για τα καλά,πολύ τα φοβάμαι όλα τα πετούμενα,μου έχει μείνει από μικρή,μάλλον κάποια τραυματική εμπειρία θα είχα-κάτι θυμάμαι αχνά.
Δεν είναι πανέμορφα;

Φίλοι μου από Δευτέρα σας αφήνω για έξι μερούλες,πάω ταξιδάκι.Θα σας φέρω φωτογραφίες.

Μέρες Λαμπρής!

Οι μέρες του Πάσχα λαμπρές κι η φύση συμμετέχει στο μεγαλείο της αναγέννησης!Όπου κι αν ρίξω το βλέμμα χρώματα κι αρώματα ξεχύνονται ομορφαίνοντας την κάθε στιγμή.Ξεχνιέμαι ,ονειροπολώ μπροστά σ΄αυτό το μεγαλείο και καρτερώ την ακμή αυτής της εποχής.
Ένας μωβ-ροζ κότσικας προς το βοριά αιχμαλωτίζει τη ματιά μου-πόσο μ΄αρέσουν τα χρώματά του!

Κοιτάζω δυτικά,η άγρια αχλαδιά με τον κισσό ν΄αγκαλιάζει τον κορμό της με μαγεύει και

από την αντίθετη πλευρά άλλη μια ολάνθιστη!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!