Νησιά

Εδώ το φως,εδώ γιαλός-χρυσές,γαλάζιες γλώσσες

στα βράχια ελάφια πελεκάν,τα σίδερα μασάνε *

Η στεριά που βουτά και υψώνει αυχένα

ένα λίθινο άλογο που ιππεύει ο πόντος

οι μικρές κυανές φωνές μυριάδες

η μεγάλη λευκή κεφαλή Ποσειδώνος.**

Θάλασσα θάλασσα στο νου στην ψυχή και στις φλέβες μας θάλασσα.

Εμείς το σπίτι μας το χτίσαμε στη θάλασσα

Εσύ που κλαις το θάνατο

δε μας γνωρίζεις

Η θάλασσα δεν κλαίει

Τραγουδάει.***

Τα γνωστά  ξύλα της θάλασσας μικρά και μεγάλα έγιναν νησιά.....

Και ψηλά πολύ πάνω απ΄τα κύματα

έστησε τα χωριά των βράχων.

Εκεί σκόνη έφτανε ο αφρός****

* Ρίτσος:Δεκαοχτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας

**/**** Οδυσσέας Ελύτης: Άξιον Εστί

*** Ρίτσος:Το εμβατήριο του ωκεανού



 UPDATE:

 Φίλες μου χάθηκα αρκετές ημέρες μα οι ιώσεις της εποχής πρόλαβαν και μ΄επισκέφθηκαν.Βέβαια ξέρω ποιος τις φέρνει στο σπίτι-ο άντρας μου,λόγω δουλειάς έχει ανοσία και μια ίωση ,ενώ είναι κάτι ανεπαίσθητο για εκείνον,για μένα την καημενούλα πάντα πιο δύσκολα -α παπα,δε θέλω ν΄αρρωσταίνω....
Αρκετές μέρες ταλαιπωρούμαι,δεν πέρασε πλήρως,μα είμαι καλύτερα.
Με συγχωρείτε,που δεν  απάντησα στα σχόλιά σας και δεν σας επισκέφθηκα.
Θα λείψω κάποιες ημέρες στην Αθήνα,μόλις συνέλθω αναχωρώ κι έτσι πάλι θα απουσιάσω.

Θα τα πούμε στην επιστροφή μου.