Ανάπλαση στο πλαίσιο ενός πίνακα

Πάνε δυο χρόνια,ίσως και περισσότερο,που ζωγράφισα,σε χαρτί ειδικό για χρώματα λαδιού, αυτόν τον πίνακα.Έκανα δοκιμές στους σπασμένους τόνους και είδα ότι τα χρώματά του μου άρεσαν.
Τον ονόμασα "ονειροδάσος",το δικό μου παραμυθένιο δάσος,που εκεί στο βάθος του θέλω να τρέξω,να χωθώ.
Αποφάσισα κάτι να κάνω για να τον κρατήσω, κόλλησα λοιπόν το χαρτί σε καμβά ,αλλά διάλεξα μεγαλύτερο μέγεθος για να φτιάξω ένα πλαίσιο.

Πέρασα με στόκο γύρω γύρω.Χρησιμοποίησα ακρυλικό στόκο σκόνη,ατλακόλ(λίγη,με το μάτι) και νεράκι.
Όσο ήταν υγρός ο στόκος έβαλα μικρό κοφτό μακαρονάκι τριγύρω,κάπου το είχα δει στο διαδίκτυο.
Έβαψα με αραιωμένα ακρυλικά-διαδοχικές στρώσεις-πάλι στα χρώματα του πίνακα.Το αποτέλεσμα δε με ικανοποιούσε,άτονο και θαμπό το εύρισκα.
Τον είχα αφήσει στην άκρη,ξεχασμένο.

Φέτος έμαθα πολλά από τις καινούριες φίλες-με είχε εντυπωσιάσει η τεχνική με το αλουμινόχαρτο για το λαμπερό της αποτέλεσμα.
Μαράκι,να είσαι καλά ,κορίτσι μου,που μοιράστηκες μαζί μας τα μυστικά της δουλειάς σου!

Αλουμινόχαρτο,λοιπόν,αλλά ήθελα και κάτι άλλο,κάποια ανάγλυφη λεπτομέρεια.
Έψαξα για κάποια μεταλλική ροδέλα,πού να βρω,ήταν κι αργά,έτσι έφτιαξα τα σχεδιάκια με αλουμινόχαρτο,που έστριψα.Τα κόλλησα και από πάνω έβαλα σ΄όλη την επιφάνεια το τσαλακωμένο αλουμινόχαρτο.
Έβαψα με πατίνες,προσπάθησα και πάλι να πλησιάσω τα χρώματα του πίνακα.
Tι λέτε κι εσείς,δεν έγινε καλύτερος;

Καλή σας εβδομάδα!