Pancratium maritimum

Παγκράτιο το παράλιο ή κρινάκι της θάλασσας ήασφόδελος της θάλασσας.

pancratium: παν+κραταιός

maritimum: από τη θάλασσα

Καθώς τελειώνει το καλοκαίρι,αρχίζει να εμφανίζεται στις  ακτές μια πανέμορφη αμαρυλλίδα,το γνωστό κρινάκι της θάλασσας.
Θα το συναντήσουμε σε αμμώδεις παραλίες της Μεσογείου,όπου έχει ακόμει απομείνει,καθώς δέχεται ισχυρή επίθεση από την τουριστική ανάπτυξη και γι΄αυτό αποτελεί πλέον είδος υπό παρακολούθηση και προστασία.
Βγάζει τα φύλλα του το χειμώνα,το καλοκαίρι ξεραίνονται και μέσα από την καυτή άμμο βγαίνουν τα άνθη του.Λευκά,αρωματικά και μεγάλα με κίτρινους ανθήρες.Ανοίγουν αργά το απόγευμα προς το βράδυ.

Είναι φυτό γνωστό από τις αρχαίες εικονογραφήσεις στην Κρήτη,στα παλάτια της Κνωσού και από τις υστεροκυκλαδικές τοιχογραφίες της Σαντορίνης.

"Το μπλε πουλί" από την Κνωσό αποτελεί την πρώτη σωζόμενη αναπαράσταση του φυτού.

Στην αρχαία Ελλάδα τα λουλούδια αποτελούσαν μέρος της ζωής των ανθρώπων.Η θρησκεία,η τέχνη,οι μύθοι και άλλες δραστηριότητες ήταν συνυφασμένες με αυτά.
Το παγκράτιο,όπως όλοι οι κρίνοι,ήταν ιερό λουλούδι στο μινωικό πολιτισμό.

 Ο πρίγκηπας με τα κρίνα

Στις ανασκαφές της Θήρας το φυτό εικονίζεται σε ένα είδος λάβαρο,που έμπαινε σαν έμβλημα σε όλα τα μινωικά πλοία,όταν βρίσκονταν σε πόλεμο.

Επίσης ήταν γνωστό στην Αττική και το χρησιμοποιούσαν στις τελετές μύησης στα Ελευσίνια μυστήρια.

Έχει βρεθει και σε μυκηναϊκές αναπαραστάσεις,σαν το ξιφίδιο της φωτογραφίας.

Ο Θεόφραστος γράφει για το φυτό ότι είναι είδος κρεμμυδιού,που χρησιμοποιείται σαν αντίδοτο σε δηλητηριάσεις και σε μαγιές,αλλά είναι δύσκολο να ξεριζωθεί.
Στην αρχαιότητα χρησιμοποιούσαν το χυμό του με μέλι.

Σήμερα χρησιμοποιείται σαν τονωτικό του καρδιαγγειακού και νευρικού συστήματος.
Είναι ακόμη αντιβακτηριακό και αντιφλεγμονώδες.
Συστατικά του έχουν ανιχνευθεί με αντιβιοτική δράση και σαν τονωτικά της μνήμης.

Όπου τα συναντήσετε,θαυμάστε τα,μυρίστε τα,αλλά μην τα ξεριζώνετε για να τα βρίσκουμε στις αμμουδιές μας για πολλά χρόνια,να μας θυμίζουν την ιστορία μας,την καταγωγή μας και να παίρνουμε δύναμη από το παράδειγμά τους:την επιβίωση σε τόπο αφιλόξενο για άλλα φυτά.

Είμαστε τυχεροί,γιατί η παραλία μας είναι μέρος,που ακόμη φιλοξενεί αυτό το ξεχωριστά όμορφο λουλούδι και πιστεύω ότι θα ζει εδώ για πάντα(;),αφού το χειμέριο κύμα είναι μεγάλο και δεν μπορεί να οικοδομηθεί ο αιγιαλός.Στα σημεία,που βρίσκονται τα παραλιακά μαγαζιά δεν το βλέπουμε.
Λίγο μακρύτερα-στο ύψος του σπιτιού μας-κάθε χρόνο το απολαμβάνουμε.
Για τις φωτογραφίες δε χρειάστηκε να πάω μακριά παρά μόνο δυο βήματα ως την αμμουδιά,εκεί που κολυμπώ.

Μια δική μου "ματιά" μέσα από τα χρώματα.

Τα χρώματα είναι ακρυλικά και το έφτιαξα με σπάτουλα.

Πληροφορίες από:www.hellinon.net