Όνειρα...............

Έλειψα αρκετές μέρες και επιστρέφοντας βρήκα να με περιμένει μια πρόσκληση για παιχνίδι από τη νεαρή φίλη Μαριάννα.

Πρέπει να μιλήσουμε για ανεκπλήρωτα όνειρα-ούτε να τα μετρήσω δεν μπορώ,πάντα ήμουν ονειροπαρμένη.Πολλά ξεθώριασαν με τα χρόνια,άλλα θάφτηκαν και δεν τολμούν να προβάλουν,τα περισσότερα ήταν νεανικές φαντασιώσεις,που γρήγορα τις αντικαθιστούσαν άλλες κι άλλες-κάτι το ανικανοποίητο το είχα και στα όνειρα.



Για να δούμε τι μπορώ να θυμηθώ από τα περασμένα:



*Μου άρεσαν τα παραμύθια και πάντα γινόμουν μια ηρωίδα τους.Φανταζόμουν πως πάντα ήμουν η καλή,η όμορφη η ευτυχισμένη,η μιζέρια δεν είχε τόπο να σταθεί στα όνειρά μου.



*Ένα πράγμα που ονειρευόμουν, ήταν τι θα κάνω στη ζωή μου,αλλά ανάλογα με τα ερεθίσματα άλλαζα σχέδια,πετούσα το παλιό ξεφτισμένο όνειρο για κάτι πιο λαμπερό.Πάντως ό,τι κι αν ήταν αυτό είχε σαν επίκεντρο εμένα,τόσο εγωκεντρική ήμουν,μοναχοπαίδι βλέπετε.



*Δεν μπορώ να πω ότι δε σκεφτόμουν το γάμο και τη μητρότητα,άλλωστε τα πρότυπα στα χωριά αυτά ήταν και με την ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω τη μαμά μου εκεί ψηλά,που στα δικά της όνειρα πρώτο απ΄όλα είχε τις σπουδές μου.Ήθελα πολλά παιδιά,μου έλειπαν τα αδέρφια,ακόμη και ονόματα είχα βρει-ε,ξέρω τι λέτε μόνο δυο έκανες...


*Μεγαλώνοντας ήθελα να ζωγραφίζω,δεν ήξερα για σχολές και σπουδές,όμως πού να ρωτούσα,ταμπού για τη μικρή μας κοινωνία.Έτσι ένα καινούριο όνειρο άρχισε να πλάθεται σιγά σιγά:θα πάω στη Νομική,θέλω να γίνω δικαστικός.Στη σχολή πήγα και κάνω-τρόπος του λέγειν τώρα-αυτό που πιο πολύ δεν ήθελα,δικηγόρος,το μισώωωωωω....

Στο δρόμο μας πάντα έρχεται η στιγμή της επιλογής και αν από την απόφασή σου είσαι ευτυχισμένη,δεν κοιτάς πια πίσω,έτσι τα άφησα όλα και κοίταξα μπροστά,τα δικά μου αγαπημένα πρόσωπα

Με την προτροπή της Μαριάννας-keep dreaming-συμφωνώ,ποτέ δεν έπαψα να ονειρεύομαι,έστω κι αν η πραγματικότητα κι η ζωή με επαναφέρουν γρήγορα στη γη.

Δεν επιλέγω,όποιος θέλει μπορεί να παίξει.