Μουσικό δωράκι από την Μαργαρίτα

Η Μαργαρίτα από το "Ακούσατε ακούσατε" προσφέρει με πολλή αγάπη μουσικά δωράκια στους φίλους της.

Έτσι χάρισε και σε μένα,ένα πολύ όμορφο,τρυφερό τραγούδι.Όλες οι μουσικές της επιλογές είναι εξαιρετικές, και μας πηγαίνουν πίσω σε τραγούδια,που μαζί τους μεγαλώσαμε.Πολλές επιλογές της είναι από το Νέο Κύμα,που έκανε την "επανάσταση" στα μουσικά δρώμενα τόσο με το στίχο,όσο και με τη σύνθεση.

Το δικό μου τραγούδι είναι:Στην ποταμιά σωπαίνει το κανόνι.

Η Μαργαρίτα έχει επιμεληθεί το βιντεάκι,ντύνοντας τό τραγούδι με πίνακες.Δείτε και τις φωτογραφίες μου από το δάσος,που μας περιβάλλει.

Μαργαρίτα,πιστεύω να σου αρέσουν!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

Πολύ κοντά μας,στο δρόμο για το χωριό Κερασιά,παίρνεις ένα δρομάκι μέσα στο δάσος,είναι προσβάσιμο με αυτοκίνητο,και φτάνεις στους μικρούς μας καταρράχτες.Δεν είναι Νιαγάρας,ούτε καν της Έδεσσας,αλλά είναι πολύ όμορφο μέρος και έχουν νερό ακόμη και το καλοκαίρι.

Αν συνεχίσεις το δρομάκι βγαίνεις στο όμορφο μοναστήρι της περιοχής,τον Όσιο Δαυίδ.

Δυο όμορφοι κορμοί δέντρων.

Ιδέες για ...ανακύκλωση

Δεν είναι εποχές για να πετάμε τα παλιά.Θα πείτε,τι να τα κάνουμε,γεμίζει το σπίτι.Κι όμως μπορούμε να τα αλλάξουμε,ώστε να γίνουν διακοσμητικά ή ακόμη και χρηστικά.
Αργά το κατάλαβα και τώρα πια αρχίζω να μαζεύω όσα παλιά περιφρονούσα,ναι ναι αυτό έκανα...γέμιζα σακούλες και στα σκουπίδια.Τώρα πριν πετάξω κάτι,σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω.

Άλλη μια λάμπα πετρελαίου,της φίλης μου κι αυτή,την έφτιαξα με decoupage και ζωγραφική στο γυαλί,

αυτά τα μικρά κεραμικά είναι από γιαούρτι χωριάτικο-τα έβαψα να μοιάζουν με παλιά και τα ζωγράφισα.Από την μια πλευρά και

από την άλλη,

ένα πολύ παλιό χάλκινο ταψάκι,που βρήκα στην αποθήκη του πεθερού μου-του έκανα decoupage,

ένα μεταλλικό σκεύος,μαυρισμένο απ΄τον καιρό,το έφτιαξα με decoupage κι αυτό.Επειδή τελικά τα χρώματα ταίριαζαν στο σαλόνι μου,βρήκε τη θέση του στο τραπεζάκι.Τα κουταλάκια τα αγόρασα πέρυσι από υπαίθρια αγορά με παλιά αντικείμενα στη Βουλγαρία.

Γαρίφαλο στ΄αυτί....

Γαρίφαλο στ΄αυτί,λέει το τραγούδι κι αυτό έκαναν οι άντρες παλιά στα χωριά.Βγαίνοντας από το σπίτι,μέρα σχόλης,ντυμένοι τα γιορτινά τους,έκοβαν ένα γαριφαλάκι,λίγο βασιλικό ή μαντζουράνα,τα μύριζαν και τα έβαζαν όχι στο πέτο μα στο αυτί ,έτοιμοι πια για τη βόλτα τους.Έμοιαζε σαν κάποια ιεροτελεστία,ακόμη το θυμάμαι.
Το άρωμά τους μοναδικό,γλυκό,μεθυστικό,όπου δω τέτοιες παλιές γαριφαλιές κάθομαι και απολαμβάνω τη μυρωδιά,καμιά φορά κόβω κι ένα λουλουδάκι.
Πόσο ήθελα να έχω μια τέτοια γαριφαλιά,γιατί οι σημερινές δεν είναι μυρωδάτες.Πέρυσι μαζί με κάποια ζαρζαβατικά μου έφεραν και μερικά βαθυκόκκινα γαριφαλάκια.Σιγά που θα έχανα την ευκαιρία,ζήτησα λοιπόν ένα κλαδάκι να το φυτέψω.Μια γλαστρούλα έφτασε,που φέτος έδωσε τα πρώτα άνθη της.

Κόκκινα γαρίφαλα

στου φεγγαριού την άκρη

κόκκινα γαρίφαλα στου Μάη την αμμουδιά...

........................................................................................................................................

Στη γλώσσα των λουλουδιών το γαρίφαλο, ανάλογα με το χρώμα,σημαίνει:

κόκκινο:θαυμασμός

λευκό:αγνή αγάπη

κίτρινο:αποστροφή κι απόρριψη

ροζ:έμβλημα της γιορτής της μητέρας

γαρίφαλο των ποιητών:αβρότητα,φινέτσα,τελειότητα.

.........................................................................................................................................

Σας αφήνω φίλοι μου και σας εύχομαι να περάσετε ένα όμορφο Σ/Κ με ένα ποίημα του Βρεττάκου από τη "Φιλοσοφία των λουλουδιών"

Αυτό το γαρίφαλο, που κρατώντας το

ανάμεσα στα τρία μου δάχτυλα,

το σηκώνω στο φως,μου μίλησε και

παρά τον κοινό νου μου το κατανόησα .

Μι΄αλυσίδα από ατέλειωτους γαλαξίες συνεργάστηκαν,

διασταύρωσαν κάτω στη γη φωταψίες

-το σύμπαν ολόκληρο πήρε μέρος στη γέννηση

αυτού του γαρίφαλου.

Κι αυτό που ακούω είναι οι φωνές

των μαστόρων του μέσα του.

Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο......!

Αυτή η ομορφιά δε χρειάζεται λόγια....

...τα πνεύματα επιστρέφουνε τις νύχτες.

Φωτάκια από αλύτρωτες ψυχές.

Αφιερωμένο το τραγούδι "Βόσπορος" σε όλους σας!Ερμηνευτή επιλέγετε εσείς μεταξύ Ιωαννίδη ή Φραγκούλη.

Αλλαγές

Μέρα τη μέρα ο τόπος αλλάζει,αγνώριστος θα γίνει σε λίγα χρόνια.
Το χωριό μεταμορφώνεται,μικρά,παλιά σπιτάκια γκρεμίζονται,γίνονται οικόπεδα,που είτε οικοδομούνται από τους κατόχους είτε πωλούνται σε κατοίκους πόλεων,που αποζητούν μια ήρεμη γωνιά.
Το ΄83 που πρωτοήρθαμε,περιμετρικά λίγα σπίτια υπήρχαν,μεταξύ τους και το δικό μας,σήμερα όλο και πληθαίνουν.Αν πούμε για την παραλία;Εκεί είναι που σε τίποτα δε σου θυμίζει τα λιγοστά,διάσπαρτα,μικρά εξοχικά,που έβλεπες μέσα στην τεράστια έκταση.
Αυτές τις μέρες ένα τέτοιο σπιτάκι χάθηκε από τη γειτονιά μας.Η μπουλντόζα βρυχάται και άπονα κατεβάζει τους σαθρούς πια τοίχους.
Θυμάμαι εκεί ζούσε μια γριούλα ντυμένη πάντα με την τοπική φορεσιά,σήμερα οι εγγονοί της "άδειασαν" το χώρο.Με λύπη κοιτούσα και σκεφτόμουν πόσοι άνθρωποι έζησαν εκεί με τις χαρές και τις λύπες τους,στέριωσαν οικογένεια,γέννησαν παιδιά,γέμισε η αυλή γέλια και κλάματα.Ζωές που πέρασαν,που ποτέ δε γνώρισα κι όμως η καρδιά σφίγγεται σε μια τέτοια εικόνα.Πρέπει να προχωρήσουμε λένε.....

Μέσα στις σκέψεις πετάγομαι απ΄το σπίτι,να πάρω μερικά κεραμίδια πριν γίνουν όλα μπάζα.Ζήτησα να μου δώσουν μερικά,ξαφνιάστηκαν-εξήγησα ότι τα θέλω για ζωγραφική,με κοιτούσαν με απορία(;),κοροϊδευτικά(;),δεν μπορώ να πω.Δε με ένοιαζε.

Νά το ένα από τα κεραμίδια,το έφτιαξα:συνδύασα ζωγραφική και decoupage με κρακελέ.

Με περιμένουν κι άλλα,θα τα φτιάξω χαρούμενη που κάτι απόμεινε από ακόμη ένα σπιτάκι της γειτονιάς.

*Η φωτογραφία του χωριού είναι από το ημερολόγιο της φιλοδασικής ένωσης.Κάποια από τα σπίτια που εικονίζονται έχουν δώσει τη θέση τους σε καινούρια και έπεται συνέχεια............

Μαγιάτικα λουλούδια

Πηγαίνω επίσκεψη σε μια φίλη,βλέπω τα λουλουδάκια της,επισκέπτομαι άλλη,το ίδιο,τι να κάνω-ζήλεψα!!!
Για το Σ/Κ λουλούδια από την αυλή μου:
τριαντάφυλλα άσπρα με σομόν καρδούλα με λεπτό,διακριτικό άρωμα-είναι από τις παλιές τριανταφυλιές,ζήτησα από μια φίλη να φυτέψω,γιατί μου θύμιζαν το σπίτι μου,

κι άλλα τριανταφυλλάκια,κάποια δεν άντεξαν την ανοιξιάτικη βροχή κι έγειραν,

τα πελαργόνια μου,μόλις τα είχα αγοράσει,θέλουν μεταφύτευση(αλήθεια τα φύλλα τους μυρίζουν σαν την αρμπαρόριζα,μάλλον θα είναι της ίδιας οικογένειας),

ο απήγανος με τη χαρακτηριστική μυρωδιά του,λίγο βαριά,ιδιαίτερη,αυτοί που μου τον έδωσαν,είπαν ότι διώχνει το κακό μάτι κι άλλα..!!δεν τα πιστεύω,αλλά...Κάποτε είδα το Μαμαλάκη να φτιάχνει μακαρονάδα και στη σάλτσα έβαλε φυλλαράκια του φυτού-πώς να είναι άραγε;

Η ορτανσία μου,άρτι αγορασθείσα κι αυτή και η αρμπαρόριζά μου,

η καλέντουλά μου και τα χρυσάνθεμα,που ξανάνθισαν πάλι

και τέλος

η μια από τις ανθισμένες ροδιές μου.

Να περάσετε ένα υπέροχο διήμερο!

Πρόσωπα

Προσωπάκια ζωγραφισμένα πάνω σε πετρούλες από τη θάλασσα.Μετά τα λουλούδια,αποφάσισα να φτιάξω κάτι αλλιώτικο και φέτος λέω να συνεχίσω.
Έχουν και ονοματάκια,τι νομίσατε,έτσι θα τα άφηνα;
Μίρκα η σοβαρή,

Ζωή η γλυκούλα,

Έλλη η μελαγχολική,

Μαρίνα η ανέμελη,

Τέση η αυστηρή.