Η παραδοσιακή φορεσιά της Αγίας Άννας είναι από τις γνωστές του ελλαδικού χώρου και φιλοξενείται στις προθήκες του μουσείου Μπενάκη.
Την ύφαιναν στον αργαλειό και αποτελείται:
Από το σιγκούνι,το κεντημένο πουκάμισο,την ποδιά,την τραχιλιά,το μαντήλι,το καντέμι(μεγάλο κρεμεζί ζωνάρι) .Μεγάλη σημασία είχαν τα κοσμήματα:το γιορντάνι,η καρφίτσα ή κατοστάρα,τα τάλαρα ή φλουριά,το θηλυκωτάρι ή κλειδωτάρι με τα σταυρουδάκια και τις καμπάνες.
Η στολή αυτή ήταν για τις παντρεμένες,ενώ τα κορίτσια από τον 8ο χρόνο φορούσαν τα "σαϊάδια".Αποτελούνταν από δυο φορέματα-την παλιρούτα,σαν μεγάλος χιτώνας και το σαϊά,κάτι σαν σιγκούνι.Αν τα κορίτσια έφταναν 29 χρονών και δεν είχαν παντρευτεί ,τότε έβαζαν τη γυναικεία φορεσιά,μόνο που κρατούσαν το κοριτσίστικο ζωνάρι,για να δείχνει ότι ήταν ανύπαντρα.
Δυο φορεσιές που μας χάρισαν και τις προσέχω πολύ,γιατί είναι πολύ παλιές και για μένα είναι πολύτιμες.Η πρώτη φορεσιά.
Η δεύτερη με διαφορετικό κέντημα.
Οι ποδιές και τα κεντημένα πουκάμισα από κοντά.
Κοσμήματα δεν έχω να σας δείξω,βλέπετε δεν είμαι από εδώ για να έχω από κάποια γιαγιά.Είμαι χαρούμενη έχω έστω κι αυτές κι ευχαριστώ τις αδελφές που μου τις έδωσαν,έστω κι αν δε ζουν πια.
Ένα κέντημα από σχέδιο της φορεσιάς και με τη βελονιά που έκαναν.
Όταν το κέντησα είχα αρκετή υπομονή,αλλά πολύ με δυσκόλεψε να μάθω τον τρόπο που κεντούσαν.Ήθελα κι εγώ να γίνει ακριβώς όπως παλιά.Τώρα βέβαια το καμαρώνω,αλλά το έχω σε κάποιο συρτάρι και κει βλέπω να μένει,αφού δεν ταιριάζει στο στυλ του σπιτιού.
Φίλες μου επέστρεψα γεμάτη εικόνες και συναισθήματα από την μαγευτική Κωνσταντινούπολη.Πριν φύγω η γλυκιά Εριφύλη με τίμησε προσφέροντάς μου αυτά τα δυο βραβεία.Την ευχαριστώ πολύ!
.JPG)
.jpg)
