Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Ένα κομμάτι πέτρα

Μια πέτρα τι ενδιαφέρον μπορεί να έχει;Ένα αδρανές κομμάτι ύλης είναι,που την πετάμε,ενίοτε σπάμε τζάμια ή κεφάλια,όπως όταν είμαστε μικροί.
Κ ι όμως ένα μεγαλύτερο κομμάτι πέτρας ξεχασμένο σε μια γωνιά,πεταμένο κι άχρηστο με προκαλεί να τού αλλάξω μορφή και χρήση,να το κάνω ένα μικρό πίνακα.Είναι λίγο άβολο να κρεμαστεί,γι΄αυτό το ακουμπώ σε διάφορα μέρη του σπιτιού:πάνω ή πλάι στο τζάκι,σ΄ένα τραπεζάκι ν΄ακουμπάει στον τοίχο ή όπου αλλού θέλετε...
Πέτρες Καρύστου είχαμε χρησιμοποιήσει για το στρώσιμο της αυλής και τα υπόλοιπα τα στοιβάξαμε σε μια άκρη στο πίσω μέρος της αυλής.Από κει αντλώ κυρίως το υλικό μου.

Αυτό το "καλωσόρισμα"περίμενε μισοτελειωμένο από το περσινό καλοκαίρι,μα φέτος μέσα στα τρεξίματα κατάφερα να το τελειώσω.

Πολύ μικρότερη τούτη η ίδια πέτρα,τη στόλισα με πιο ψυχρά,χειμωνιάτικα χρώματα.

Στην παραλία ανακάλυψα σ΄ένα οικόπεδο πέτρες από έργα του δήμου μας,που έγιναν πριν μερικά χρόνια.Πήρα μερικά κομμάτια,δυστυχώς τα μεγαλύτερα ήταν δύσκολο,γιατί βρίσκονταν στο κάτω μέρος, κάτι θα σκεφτώ κάποια στιγμή,άλλωστε δεν τα χρειάζονται πια.
Έφτιαξα αυτές τις μικρές ζωγραφιές,εκμεταλλεύτηκα το χρώμα της πέτρας-μπεζ-άφήνοντας σε μερικά σημεία να φαίνεται το χρώμα της.

Άφησα τελευταίο αυτό το κομμάτι,το αγαπώ ιδιαίτερα.Είναι αρκετά μεγάλο,το έφτιαξα πριν μερικά χρόνια .Η φωτογραφία είναι από κινητό,τότε δεν είχα φωτογραφική και μόλις άρχιζα το blogging.


Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Όνειρα...............



Έλειψα αρκετές μέρες και επιστρέφοντας βρήκα να με περιμένει μια πρόσκληση για παιχνίδι από τη νεαρή φίλη Μαριάννα.

Πρέπει να μιλήσουμε για ανεκπλήρωτα όνειρα-ούτε να τα μετρήσω δεν μπορώ,πάντα ήμουν ονειροπαρμένη.Πολλά ξεθώριασαν με τα χρόνια,άλλα θάφτηκαν και δεν τολμούν να προβάλουν,τα περισσότερα ήταν νεανικές φαντασιώσεις,που γρήγορα τις αντικαθιστούσαν άλλες κι άλλες-κάτι το ανικανοποίητο το είχα και στα όνειρα.



Για να δούμε τι μπορώ να θυμηθώ από τα περασμένα:



*Μου άρεσαν τα παραμύθια και πάντα γινόμουν μια ηρωίδα τους.Φανταζόμουν πως πάντα ήμουν η καλή,η όμορφη η ευτυχισμένη,η μιζέρια δεν είχε τόπο να σταθεί στα όνειρά μου.



*Ένα πράγμα που ονειρευόμουν, ήταν τι θα κάνω στη ζωή μου,αλλά ανάλογα με τα ερεθίσματα άλλαζα σχέδια,πετούσα το παλιό ξεφτισμένο όνειρο για κάτι πιο λαμπερό.Πάντως ό,τι κι αν ήταν αυτό είχε σαν επίκεντρο εμένα,τόσο εγωκεντρική ήμουν,μοναχοπαίδι βλέπετε.



*Δεν μπορώ να πω ότι δε σκεφτόμουν το γάμο και τη μητρότητα,άλλωστε τα πρότυπα στα χωριά αυτά ήταν και με την ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω τη μαμά μου εκεί ψηλά,που στα δικά της όνειρα πρώτο απ΄όλα είχε τις σπουδές μου.Ήθελα πολλά παιδιά,μου έλειπαν τα αδέρφια,ακόμη και ονόματα είχα βρει-ε,ξέρω τι λέτε μόνο δυο έκανες...


*Μεγαλώνοντας ήθελα να ζωγραφίζω,δεν ήξερα για σχολές και σπουδές,όμως πού να ρωτούσα,ταμπού για τη μικρή μας κοινωνία.Έτσι ένα καινούριο όνειρο άρχισε να πλάθεται σιγά σιγά:θα πάω στη Νομική,θέλω να γίνω δικαστικός.Στη σχολή πήγα και κάνω-τρόπος του λέγειν τώρα-αυτό που πιο πολύ δεν ήθελα,δικηγόρος,το μισώωωωωω....

Στο δρόμο μας πάντα έρχεται η στιγμή της επιλογής και αν από την απόφασή σου είσαι ευτυχισμένη,δεν κοιτάς πια πίσω,έτσι τα άφησα όλα και κοίταξα μπροστά,τα δικά μου αγαπημένα πρόσωπα

Με την προτροπή της Μαριάννας-keep dreaming-συμφωνώ,ποτέ δεν έπαψα να ονειρεύομαι,έστω κι αν η πραγματικότητα κι η ζωή με επαναφέρουν γρήγορα στη γη.

Δεν επιλέγω,όποιος θέλει μπορεί να παίξει.

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Reflets dans l'eau

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!









Να περάσετε ένα όμορφο,φθινοπωρινό Σαββατοκύριακο!







Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Καδράκια για το μωρό μας

Ξέρω,ξέρω,θ΄αρχίσετε πάλι-χαζογιαγιά,εεεε είμαι φίλες μου,το λατρεύω το μωρό μας!
Τι λέτε,δεν έπρεπε να αρχίσω να φτιάχνω κάποια καδράκια για το δωμάτιό του;Ανασκουμπώθηκα λοιπόν........

Αυτό ήταν το πρώτο,από την περίοδο της εγκυμοσύνης .Το έφτιαξα σε ξύλο με decoupage,χρησιμοποίησα ριζόχαρτο με αγγελάκια και έκανα κρακελέ.

Ένας μικρός πίνακας με ακρυλικά ,πάντα άρεσε αυτό το θέμα στην κόρη μου-μπορούσα να χαλάσω χατήρι;

Ένα πανό σε καμβά μέτρου.Προσπάθησα να βάλω πολλά ζωάκια,για το μικρούλη μας.Τα αρκουδάκια είναι decoupage με ριζόχαρτο και το υπόλοιπο ζωγραφική με ακρυλικά.Κάποια ζωάκια είναι σκόπιμα μεγάλα,για να ξεχωρίζουν,όπως στα παραμύθια.
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
Το "χρυσόψαρο" είναι ένα από τα τραγουδάκια,που του λέει η μαμά του από τη στιγμή που γεννήθηκε-τώρα το ρεπερτόριό μας έχει εμπλουτιστεί,θα σας τα παρουσιάσω άλλη στιγμή-γελάτε,έτσι;





Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Sous verre

Το σπίτι έχει κυριολεκτικά κατακλυσθεί από cd,δεν ξέρω πια πού να τα βάλω.Τι να τα κάνω;
Η Χαρά-www.kantomagapi.blogspot.com -μου έδωσε την ιδέα,όταν είδα τα δικά της,χαριτωμένα sous verre.Χαρούλα,σου έκλεψα την ιδέα,στο είχα πει ότι θα έφτιαχνα.
Τα δικά μου δεν τα έκανα decoupage,προτίμησα να τα ζωγραφίσω,γιατί δεν είχα πάρει τα υλικά μαζί μου-σε όλα έβαλα θάλασσα που τόσο αγαπώ .

Αυτά ήταν τα πρώτα που ζωγράφισα,τα είδε η φίλη μου,της άρεσαν και της τα χάρισα.Πάντα μ΄αρέσει να χαρίζω όσα φτιάχνω,για μένα κάνω άλλα....





Και πραγματικά ζωγράφισα άλλα τρία ακόμη.Η προσπάθεια θα συνεχιστεί με τόσα που έχω..
Να σας πώ τι έκανα:πρώτα τα πέρασα με gesso και στη συνέχεια ζωγράφισα με ακρυλικά χρώματα-στο τέλος τα πέρασα με βερνίκι πολυουρεθάνης νερού.

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Βραβείο

Η Μαρία ,μια καινούρια φίλη από τα blogs(www.decoupageaddict.blogspot.com), μου χάρισε αυτό το βραβείο.Σ΄ευχαριστώ πολύ που με σκέφτηκες,αν και λίγο καιρό επικοινωνούμε.
Είναι η σειρά μου να το προσφέρω σε φίλες της μπλογκοπαρέας.
Το χαρίζω:

ΜΑΡΙΛΕΝΑ:www.isimeria.com,για τις όμορφες στιγμές που περνώ διαβάζοντας το ημερολόγιό της,
Κική(Deli):www.oneiromageiremata.blogspot.com,για τις υπέροχες φωτογραφίες της,
Ρικη:www.logo-texnia.blogspot.com,τη συγγραφέα της παρέας,για τα συγκλονιστικά βιβλία της,
ΙΖΑ:www.iza-terramata.blogspot.com,για την ευαίσθητη ζωγραφική της και όλες τις δημιουργίες της,
ΧΑΡΑ:www.kantomagapi.blogspot.com,για τις εμπνευσμένες δημιουργίες και το χιούμορ που τις παρουσιάζει,
ΕΡΙΦΥΛΗ:www.erifilisdimiourgies.blogspot.com,για τη γλύκα της και τα όμορφα πράγματα που φτιάχνει,
ΑΝΕΡΑΙΔΑ:www.aneraida.blogspot.com,για τις όμορφες κατασκευές της και γιατί πάντα είναι πρόθυμη να μοιραστεί όσα ξέρει μαζί μας,
ΟΛΓΑ(50fm):www.lolaparea.blogspot.com,για τις σκέψεις,που μοιράζεται μαζί μας και τα ξεχωριστά έργα της,
ROAD:www.roadartist.blogspot.com,γι΄αυτά που μαθαίνω από τις υπέροχες αναρτήσεις της.



Τώρα θέλω να χαρίσω ένα βραβείο στα blogs,που ασχολούνται με τη μαγειρική,και αποτελούν για μένα πυξίδα στην κουζίνα μου με τις νόστιμες και κατανοητές συνταγές τους:
ΚΙΚΗ(Deli):www.mikrikouzina.blogspot.com,
ΞΑΝΘΗ:www.asproulas.blogspot.com.
ΣΥΝΤΑΓΕς ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ:www.syntageskardias.blogspot.com.
Επίσης σε δυο blogs που "μαγειρεύουν" για την ομορφιά μας:
ΜΑΓΙΣΣΑ:www.beautyelixirs.blogspot.com,
AROMACOOKING:www.aromacooking.blogspot.com

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Άσπρα καράβια

Το Αιγαίο είναι η θάλασσα,που βρέχει την παραλία μας,η "δική μας θάλασσα".
Όπου κι αν στρέψουμε το βλέμμα,η αγαπημένη"μεγάλη πράσινη" μάς περιβάλλει,δίνει ρυθμό στη ζωή μας,πνοή στα όνειρά μας.
Γεμάτο μνήμες το πέλαγος,λίκνο πολιτισμών,πλημμυρισμένο από ήλιο και φως ,αρμύρα,βρεγμένα βότσαλα,γαλήνη,παφλασμό και θαλασσοταραχή.Η αγκαλιά και δροσιά του αλησμόνητη,ο κυματισμός του θωπευτικός,η αντάρα του μεγαλειώδης,τρομαχτική.

Έφερα τη ζωή μου ως εδώ
Στο σημάδι ετούτο που παλεύει
πάντα κοντά στη θάλασσα
...................................................

Πάντα κοντά στη θάλασσα όταν ο ήλιος
Τον μαθαίνει ν΄ανασαίνει κατά κει που σβήνεται
Η σκιά ενός γλάρου.
Ελύτης

Στις αρχές Ιουνίου στην ακρογιαλιά μπορείς να βρεις τ΄απομεινάρια του χειμώνα σκορπισμένα στην άμμο και τα βότσαλα.Δε λέω για τους μεγάλους κορμούς,αν και πολύ θα ήθελα να έχω έναν στην αυλή μου,παρά για μικρά ξύλα,πέτρες ,ίσως που και που κανένα κοχύλι.
Έχω μαζέψει αρκετά ξύλα ,τα παράτησα σε μια γωνιά,κάθε χρόνο τα κοιτούσα μόνο ,αλλά φέτος -τέλος καλοκαιριού - χωρίς υποχρεώσεις και ορεξάτη ξεκίνησα να φτιάξω μερικά καραβάκια,έστω κι αν οι κατασκευές δεν είναι το φόρτε μου.
Παιδεύτηκα στο κόλλημα,τα ξυλάκια που χρησιμοποίησα για κατάρτι ξεκολλούσαν,στο τέλος κατάφερα να τα σταθεροποιήσω-ελπίζω να μείνουν εκεί.
Τα έβαψα με ακρυλικά,έβαλα σπάγγο και σχοινί θάλασσας κι έτοιμα!
Το μικρούλι είναι για το μωρό μας,το ονόμασα angel.

Θα ήθελα τη γνώμη και γνώση σας:λέω να τα κρεμάσω στον τοίχο,αλλά πώς;Από το κατάρτι... φοβάμαι μη φύγει πάλι.Πολύ θα με βοηθήσετε με τις προτάσεις σας.